ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΕΝΔΥΜΑΣΙΕΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Σύγχρονες μαθητικές ενδυμασίες στο Λονδίνο

Κορίτσια της Κούβας με την σχολική του ενδυμασία

Αγοράκι του δημοτικού στην Ινδονησία

Αγόρι του δημοτικού στο Πακιστάν

 

Κορίτσια λυκείου στην Ιαπωνία με την παραδοσιακή στολή του ναύτη

ΒΙΝΤΕΟ

μαθητική στολή

Η μαθητική στολή είναι ένα ειδικό ένδυμα - ένα σύνολο τυποποιημένων ρούχων - το οποίο χρησιμοποιείται σε εκπαιδευτικά ιδρύματα. Ιδιαίτερα και σήμερα όλα τα κολέγια της Οξφόρδης - περισσότερα από είκοσι - κάνουν χρήση της μαθητικής στολής. Χρησιμοποιείται συνήθως στα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αρκετών χωρών. Οι στολές των αγοριών συνήθως αποτελούνται από μαύρα μακριά ή κοντά παντελόνια και ανοιχτόχρωμα μπλουζάκια, τις περισσότερες φορές με γραβάτα. Των κοριτσιών από την άλλη διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή και από τα διάφορα σχολικά συστήματα, αλλά τυπικά περιλαμβάνουν ένα φόρεμα είτε με μπλουζάκι είτε με παντελόνες είτε με ποδιές. Ωστόσο κάποιες χώρες επιτρέπουν στα κορίτσια να φορούν παντελόνια. Η χρήση της ζακέτας και για τα δύο φύλα είναι συχνό,ειδικά σε χώρες όπου οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές. Ενώ κάποιες χώρες έχουν στολές που είναι ίδιες σε όλα τα σχολεία, κάποιες άλλες έχουν ξεχωριστή για το κάθε σχολείο, με διάφορα χρώματα και το σήμα του σχολείου.

Αργεντινή 

Οι λευκές μπλούζες εργασίας είναι οι πιο ευρέως γνωστές σχολικές στολές στα δημόσια σχολεία στην Αργεντινή. Αυτό φαίνεται να είναι μία αντανάκλαση από την Ιταλική επιρροή, όταν η Αργεντινή ήταν ένας από τους κύριους προορισμούς για τους Ιταλούς μετανάστες στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού αιώνα. Αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες στα τέλη του 19ου αιώνα, ιδιαίτερα η Γαλλία και η Ιταλία, εισήγαγαν τις μπλούζες εργασίας ως σχολική ενδυμασία. Αυτοί το είδαν σαν ένα δρόμο που καλύπτει τις διαφορές στην ενδυμασία των παιδιών, ώστε τα φτωχά παιδιά να μην ντρέπονται από το φτωχό τους ντύσιμο. Στα δημόσια σχολεία τα παιδιά δεν είναι αναγκασμένα να φοράνε επίσημες στολές με αποτέλεσμα να φορούν δικά τους ρούχα κάτω από τις μπλούζες εργασίας τους. Ωστόσο, πολλά ιδιωτικά σχολεία έχουν επίσημες σχολικές στολές και μάλιστα πολλά από αυτά έχουν υιοθετήσει στολές αγγλικού στιλ.

Βενεζουέλα 

Στη Βενεζουέλα όλοι οι μαθητές είναι υποχρεωμένοι να φορούν στολές βάσει σχετικού νόμου της χώρας που ορίζει ότι όλοι οι μαθητές σε όλες τις τάξεις και σε όλα τα σχολεία. Οι μαθητές των βρεφονηπιακών σταθμών συχνά αποκαλούνται κίτρινα μπλουζάκια από το χρώμα της στολής που φοράνε, ενώ οι μαθητές στα νηπιαγωγεία αποκαλούνται κόκκινα μπλουζάκια.

Βραζιλία 

Τα ιδιωτικά σχολεία αναγκάζουν τους μαθητές τους να φορούν στολές, με μερικές εξαιρέσεις στο λύκειο. Τα δημόσια σχολεία συνήθως δεν αναγκάζουν τους μαθητές να φορούν στολές, λόγω του χαμηλού εισοδήματος του πληθυσμού τους, ωστόσο μπορεί να έχουν μία. Γενικά,οι στολές αποτελούνται από ένα μπλε παντελόνι και ένα άσπρο μπλουζάκι με το σύμβολο του σχολείου τυπωμένο ή κεντημένο πάνω του. Μερικά σχολεία επιβάλλουν ειδικά χρώματα στα παπούτσια, όπως το μαύρο ή το άσπρο. και σε μερικά λύκεια δίνουν την δυνατότητα στους μαθητές τους να φορούν τζιν. Τα σχολεία προσπαθούν να οριοθετήσουν τη χρήση άλλων τύπων ενδυμάτων ως μία προσπάθεια να μειώσουν τον καταναλωτισμό μεταξύ των μαθητών.

Δανία

 Η πλειοψηφία των δημόσιων σχολείων στη Δανία δεν έχουν σχολικές στολές. Ωστόσο,οι ιστορικές σχολικές στολές παραμένουν στα δύο από τα πιο διάσημα οικοτροφεία της χώρας:Herlufsholm School και Soro Akademi

Κούβα [Επεξεργασία]

Οι σχολικές στολές είναι συνηθισμένες στην Κούβα. Όλοι οι μαθητές ανεξαρτήτως ηλικίας ή φύλου φορούν σχολικές στολές με το χρώμα που υποδηλώνουν τον βαθμό του επιπέδου τους. Τα παιδιά φορούν επίσης κασκόλ σαν μέλη του κουβανικού οργανισμού πρωτοπόρων νέων.

Νιγηρία 

Στη Νιγηρία οι μαθητές συνηθίζουν να φοράνε στολές.Επίσης υπάρχουν κάποια προγράμματα για να βοηθήσουν τις οικογένειες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τις αγοράσουν.Για παράδειγμα ο πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Ejigbo του τομέα της ανάπτυξης, LCDA, ο Kehinde Bamigbetan έχει μοιράσει 7.200 σχολικές στολές στους μαθητές εννέα σχολείων της περιφέρειάς του, με σκοπό να βοηθήσει την εκπαίδευση στην συνοικία Λάγκος.

Ελλάδα 

Στην Ελλάδα το καπέλο βάσει νόμου του Υπουργείου Παιδείας καταργήθηκε το 1964 από Δημόσια Γυμνάσια και η μπλε ή μαύρη ποδιά των κοριτσιών με το άσπρο κολλάρο έκτοτε άρχισε να περιορίζεται με αποτέλεσμα να καταργηθεί και αυτή. Στις μέρες μας μόνον χάριν της ομοιομορφίας παρατηρούμε κάποιες ειδικές στολές στη τέλεση των παρελάσεων.^[1]

ΒΙΝΤΕΟ

Οι πιο καλοντυμενες των ΟΣΚΑΡ

 

FOTOGRAFIES

Βιντεο Μοδας

ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΠΟΔΙΕΣ..ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ!!

Το 1982 καταργήθηκε η σχολική ποδιά,που δήλωνε την ταυτότητα του μαθητή.Σύμφωνα με τους πολέμιους έκανε τα σχολεία να μοιάζουν με παιδικά στρατόπεδα,σύμ,φωνα με τους νοσταλγούς της τα σχολεία σήμερα μοιάζουν με παιδικές πασαρέλες

Πάντως όσο υπήρχαν  στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς συνέρρεαν όλοι οι μαθητές αγόρια και κορίστια συνοδεία γονέων ή κηδεμόνων σε βιοτεχνίες αλλά και μεγάλα καταστήματα, όπως ήταν το ΜΙΝΙΟΝ, προκειμένου να αγοράσουν σχολική ποδιά. Το 1975 οι ποδιές έφτασαν τις 3.500 και 4.000 δραχμές όταν ήταν ακριβής μάρκας, ενώ τα τελευταία χρόνια πριν την κατάργηση είχαν φτάσει ακόμα ψηλότερα με αποτέλεσμα οι οικογένειες των μαθητών να τρέμουν τη στιγμή που θα πρέπει να αγοράσουν καινούρια ποδιά στα παιδιά τους. Φυσικά δεν μιλάμε καν για τις περίφημες σχολικές ποδιές «Tseklenis», που κόστιζαν τα διπλά χρήματα και έφταναν περίπου στο 1/3 ενός βασικού μισθού αν και ομολογουμένως ήταν άριστης ποιότητας κι αισθητικής.

Η σχολική ποδιά έπαψε να είναι υποχρεωτική το 1982. Ήταν απόφαση της νέας τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του υπουργού παιδείας Λευτέρη Βερυβάκη. Οι μαθητές αλλά και πολλοί γονείς δέχτηκαν με χαρά την κατάργηση αυτή υποστηρίζοντας πως η ποδιά περιόριζε την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και καταπίεζε τους μαθητές που ασφυκτιούσαν μέσα στους γιακάδες. Ωστόσο, σήμερα πολλοί είναι αυτοί που αναπολούν με νοσταλγία τις «αθώες» εκείνες εποχές που δεν αγωνιούσαν καθημερινά για την εντύπωση που θα προκαλέσει η εμφάνισή τους στους συμμαθητές τους. Το μόνο σίγουρο - όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων - ήταν πως ο χρόνος για την κατάργησή της είχε πράγματι ωριμάσει. Η ύπαρξή της δεν εξυπηρετούσε πια καμιά ανάγκη και όλοι αυτοί οι εκφρασμένοι φόβοι περί ανεξέλεγκτης εισαγωγής της μόδας στα σχολεία και της ύπαρξης ενδυματολογικών ανταγωνισμών μεταξύ των μαθητών στις περισσότερες περιπτώσεις δεν διαψεύστηκαν.

Οι μαθητές, απεκδύθηκαν με μεγάλη ευκολία την μπλε στολή τους. Πολλοί από αυτούς, μάλιστα,  δήλωναν ανακουφισμένοι καθώς υποστήριζαν ότι  φορώντας την, ασφυκτιούσαν.  

ΣΗΜΕΡΑ

Τα τελευταία χρόνια «άνοιξε» δειλά-δειλά η συζήτηση για την επαναφορά της, με διαφορετική ένταση κάθε φορά. Ποτέ όμως, μέχρι σήμερα, δεν έγινε κάποια σχετική ενέργεια από την πλευρά της Πολιτείας.
Πριν από 6χρονια σε ένα γυμνάσιο στο Αμβούργο παραδοσιακά προοδευτικό κρατίδιο της Γερμανίας, εισήγαγε το μέτρο της ενιαίας στολής .Το χρώμα και το μέγεθος του λογότυπου στη στολή συναποφασίσθηκε  από τους δασκάλους ,τους μαθητές και τον σχεδιαστή της .Στην αρχή κάποια παιδιά επέμεναν να φορούν τα κανονικά τους ρούχα ,σταδιακά όμως δεν ήθελαν να διαφέρουν και έτσι η στολή επεκτάθηκε.
Σήμερα οι 350 από τους 400 μαθητές ντύνονται εθελοντικά με άσπρα η μπλε μπλουζάκια και ανάλογα παντελόνια – φόρμες, οι τιμές των οποίων ποικίλλουν από 7 έως  25 ευρώ .Τα μικροσκοπικά τοπ με τους αφαλούς έξω είναι πλέον εκτός μόδας .Τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να διαλέξουν ανάμεσα σε 25 κομμάτια ένδυσης από την σχολική κολεξιόν ,η  εκμετάλλευση της οποίας αποφέρει επιπλέον έσοδα στα ταμεία του σχολείου . Η πρωτοβουλία, που είχε εθελοντικό  χαρακτήρα , ξεκίνησε σε συνεργασία με το σύλλογο γονέων του σχολείου .Σύμφωνα με το περιοδικό DER SPIEGEL, οι τοπικές αρχές εξετάζουν μάλιστα το ενδεχόμενο να διευρύνουν το μέτρο σε όλα τα σχολεία του κρατιδίου, καθώς πρόσφατη έρευνα απέδειξε πως η στολή έχει ευεργετικά αποτελέσματα στο κοινωνικό κλίμα στα προαύλια.

Στην Ελλάδα αρκετά-παραδόξως-ιδιωτικά σχολεία (ανάμεσα τους το Κολέγιο Αθηνών και Ψυχικού ,καθώς και το Αρσάκειο)έχουν καταφύγει στη λύση της στολής , επαναφέροντας την ομοιομορφία στις τάξεις για να διασφαλίσουν….την ταξική εξομοίωση.Με δεδομένο ότι πολλά από αυτά τα σχολεία τείνουν να μεταβληθούν σε εφηβικές πασαρέλες με τα πιτσιρίκια να επιδίδονται σε διαγωνισμούς ομορφιάς για την ανάδειξη του κομψότερου και ακριβότερα ντυμένου μαθητή ,το μέτρο μάλλον ανακούφισε τους γονείς ,που ούτως η άλλως στενάζουν κάτω από το βάρος των αενάως  αυξανόμενων διδάκτρων Ένας έμπειρος γονιός μπορεί εξάλλου να επιβεβαιώσει πως ο χρόνος επιλογής των κατάλληλων ρούχων κάθε πρωί κυμαίνεται από μισή ώρα έως τρία τέταρτα.
ΣΥΝΕΠΩΣ Η ΣΤΟΛΗ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΕΙ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ.
Από την άλλη η στολή θα μπορούσε να συνδράμει αποφασιστικά στην ενσωμάτωση των αλλοδαπών μαθητών ,αφού οι πολιτισμικές και γλωσσικές διαφορές ελαχιστοποιούνται ,όταν υπάρχει η αίσθηση(ταύτιση)πως ανήκουν στην ίδια σχολική οικογένεια .Όπως και στη Γερμανία, έτσι και στη χώρα μας , ενδεχόμενη υιοθέτηση μιας τέτοιου είδους ρύθμισης θα πρέπει να έχει εθελοντικό χαρακτήρα και όχι δεσμευτικό, κοινώς η στολή πρέπει να γίνει μόδα , όχι καταναγκασμός. Πάντως για να μην τρέφουμε αυταπάτες ,η στολή δεν αποτελεί πανάκεια.
 Πιστεύω ότι το Υπουργείο παιδείας και Θρησκευμάτων πρέπει να έχει σταθερή πολιτική ανεξάρτητα κυβέρνησης .Πρέπει τα παιδιά μας από το δημοτικό έως το πανεπιστήμιο να γνωρίζουν τι τους περιμένει και όχι να είναι έρμαιο στα καπρίτσια του κάθε ¨μεταρρυθμιστή ¨ υπουργού .Επιτέλους έστω και τώρα να αφήσουμε τους εκπαιδευτικούς να κάνουν την δουλειά τους βάζοντας στην ηγεσία του υπουργείου , εκπαιδευτικό γνώστη του αντικειμένου και όχι κάποιον άσχετο βουλευτή επειδή έφερε κάποιες χιλιάδες ψήφους…στο κόμμα. Ελπίζω ότι η επόμενη κυβέρνηση που σε λίγους μήνες θα επιλέξουν οι Έλληνες την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να προχωρήσει πραγματικά με το χέρι στην καρδιά  .Σε  αυτήν την μεγάλη αλλαγή για να γίνει η παιδεία η αρχή μιας νέας Ελλάδας που όλοι ονειρευόμαστε. Και αυτό το δικαίωμα δεν θα μας το στερήσει κανείς… Όχι για μας πια, το οφείλουμε όμως στα παιδιά μας. Και τέλος να θυμηθούμε ότι η ελληνική ήταν διεθνής και παγκόσμια γλώσσα στην αρχαιότητα.
Η μπλε σχολική ποδιά,  χρόνια ολόκληρα στο παρελθόν, μαρτυρούσε την ιδιότητα του μαθητή, υπηρετούσε την ομοιομορφία  των μελών της μαθητικής κοινότητας, κατά ορισμένες απόψεις και την συνοχή της.   

 Πριν από 30 χρόνια, η συζήτηση για το ενδεχόμενο της κατάργησής της, «άναψε» για τα καλά προκαλώντας αντιθέσεις και διχασμούς σε αρκετά σημαντικά κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας.. 30χρονια πριν, η σχολική ποδιά «πέρασε» στο παρελθόν. Το κυβερνητικό μέτρο χαιρετίσθηκε από μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, ως ένδειξη εκδημοκρατισμού, πλουραλισμού, ελευθερίας στην ανάπτυξη της προσωπικότητας.Εκεί ήρθε το τέλος,μιας ολόκληρης εποχής..

Ρούχα με πολιτική και στρατιωτική ονομασία προέλευσης

 

(1) Καμπαρντίνα Μπέρμπερι O Τόμας Μπέρμπερι το 1879 εφηύρε ένα αδιάβροχο ύφασμα που μπορούσε να «αναπνέει» και να διατηρεί το σώμα ζεστό κάτω από δύσκολες συνθήκες. Ετσι, όταν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο η βρετανική στρατολογία τού ανέθεσε να κατασκευάσει τα παλτό των στρατιωτών της, εκείνος έκανε κάποιες λειτουργικές αλλαγές στο σχέδιό του και παρουσίασε την πρώτη στρατιωτική καμπαρντίνα που επρόκειτο να μετεξελιχθεί σε μια εμβληματική αναφορά της μόδας.

(2) Μπικίνι Το μαγιό - σκάνδαλο πήρε το όνομά του από ένα σύμπλεγμα κοραλλιογενών νησιών στον Ειρηνικό Ωκεανό. Τον Ιούλιο του 1946 οι Ηνωμένες Πολιτείες πραγματοποίησαν εκεί δοκιμαστικές ρίψεις δύο ατομικών βομβών. Επειδή λοιπόν η παρουσίαση του πρώτου μπικίνι, σχεδιασμένο από τον γάλλο μηχανικό Λουί Ρεάρ, έγινε λίγες μόνο ημέρες μετά τις πυρηνικές δοκιμές, σε υπαίθρια επίδειξη μόδας στο Παρίσι, ο εμπνευστής του τού έδωσε το όνομα των νησιών. Στον Τύπο της εποχής οι ατομικές εκρήξεις παρομοιάστηκαν με την «έκρηξη» ενθουσιασμού που προκάλεσε στον ανδρικό πληθυσμό το νέο μαγιό.

(3) Γυαλιά ΡέΪ Μπαν (Μακάρθουρ) Κατασκευάστηκαν το 1937 και προορίζονταν για τους πιλότους, προκειμένου το επίχρυσο μέταλλο με τους πράσινους φακούς να προστατεύει τα μάτια των ιπταμένων από τις υπέρυθρες και τις υπεριώδεις ακτίνες. Όταν ωστόσο ο στρατηγός Μακ Αρθουρ φωτογραφήθηκε με αυτά τα γυαλιά κατά τη διάρκεια της δράσης του στις Φιλιππίνες, η φήμη τους απογειώθηκε .

(4) Μοντγκόμερι «Νονός» είναι ο βρετανός στρατηγός Μπέρναρντ Μοντγκόμερι, διοικητής των βρετανικών δυνάμεων στη μάχη του Ελ Αλαμέιν το 1942. Το χαρακτηριστικό αυτό πανωφόρι από χοντρό μαλλί, με την κουκούλα και τα τέσσερα κουμπιά φορούσαν οι βρετανοί στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Α’ και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. O στρατηγός προκειμένου να εξομοιώσει τον εαυτό του με τους άνδρες του άρχισε να το φοράει κι εκείνος, με αποτέλεσμα να πάρει επισήμως το όνομά του.

(5) Κεφιγιέ Την παλαιστινιακή μαντίλα αρχικά φορούσαν οι παλαιστίνιοι βοσκοί γύρω από το κεφάλι τους. Κατά την επανάσταση εναντίον των βρετανών κατακτητών τους, την περίοδο 1936-1939, οι αντάρτες ανάγκασαν τους αριστοκράτες Παλαιστινίους, που φορούσαν μέχρι τότε το οθωμανικό φέσι, να φορέσουν το κεφιγιέ για να δείξουν σύμπνοια με τους μαχητές. Τη δεκαετία του1960 την υιοθέτησε ο Γεσέρ Αραφάτ και της προσέδωσε διεθνή αναγνωρισιμότητα. Το ασπρόμαυρο σχέδιο παραπέμπει στη Φατάχ, ενώ το ερυθρόλευκο στη Χαμάς. Κατά τη διάρκεια της πρώτης Ιντιφάντας το 1987, η «παλαιστίνα» άρχισε να φοριέται στην Αμερική και την Ευρώπη από νεαρούς.

(6) Τραγιάσκα Η ονομασία του καπέλου μάς πάει πίσω στο 1900, όταν οι ρουμάνοι φοιτητές που είχαν επισκεφθεί τότε την Αθήνα φορούσαν όλοι τους ένα ίδιο καπέλο. Επειδή κατά την υποδοχή τους κραύγαζαν στη γλώσσα τους «Trajasca Grecia», δηλαδή «Ζήτω η Ελλάδα», το κασκέτο τους συνδέθηκε με τη συγκεκριμένη λέξη.

(7) Ρεπούμπλικα Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ήταν το καπέλο των αστών. Λέγεται πως πήρε το όνομά του από τις αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις, όταν οι διαδηλωτές πετούσαν στον αέρα τέτοια καπέλα, σύμβολα των μοναρχών, και ζητούσαν δημοκρατία. Άλλωστε ρεπούμπλικα σημαίνει δημοκρατία στα ιταλικά.

 

 

Το χρώμα των ρούχων μας φανερώνει τη διάθεση μας

Tι είναι η μόδα χωρίς γραμμές και χρώματα; Το χρώμα είναι η ενέργεια, η δύναμη, η διάθεση, η έκφρασή μας και ειδικά όταν αυτό εμφανίζεται στα ρούχα μας. Ανάλογα με τα χρώματα που επιλέγουμε να φοράμε δίνουμε καθημερινά πληροφορίες για εμάς και κυρίως για την διάθεσή μας. Φωτεινά χρώματα ή μουντές επιλογές; Έντονοι συνδυασμοί ή αυστηρές μονοχρωμίες; Όλα αυτά συμπεριλαμβάνονται στις διαθέσεις και τις προσταγές της μόδας αλλά ας δούμε κάποια χαρακτηριστικά μας που φανερώνονται μέσα από τις επιλογές των χρωμάτων.

Κόκκινο

Το χρώμα της ενέργειας και του πάθους. Φανερώνει έντονη χαρά και μεγάλη σεξουαλικότητα. Ο συνδυασμός του με άλλα χρώματα προσδίδει δύναμη και δείχνει ευκολία στην έκφραση των συναισθημάτων. Όσοι το επιλέγουν συχνά είναι άτομα επικοινωνιακά και έχουν διάθεση να ξεχωρίζουν.

Ροζ

Αυτό το χρώμα φανερώνει τρυφερότητα, παιδικότητα και δείχνει την θηλυκή πλευρά των πραγμάτων. Όσοι το επιλέγουν δεν έχουν φόβο να δείξουν και αυτή τους την πλευρά.

Πορτοκαλί

Το χρώμα της αισιοδοξίας και της ισορροπίας. Φανερώνει πολυτέλεια και μεγάλη χαρά. Άτομα που το επιλέγουν  είναι φιλόδοξα και εκπέμπουν δυναμισμό. Ο συνδυασμός του δημιουργεί όμορφη διάθεση και ζεστασιά.

Κίτρινο

Χρώμα που φανερώνει μεγάλη ενεργητικότητα και διάθεση για διασκέδαση. Το επιλέγουν άτομα με ξεκάθαρα συναισθήματα, επικοινωνιακά και με μεγάλη διαίσθηση.

Πράσινο

Είναι το χρώμα της φύσης και τα άτομα που το επιλέγουν είναι άτομα με ειλικρίνεια και μεγάλη ευαισθησία ιδιαίτερα σε θέματα ηθικής. Επίσης κάποιες φορές δηλώνει αναποφασιστικότητα.

Μπλε

Σύμβολο γαλήνης. Η επιλογή του γίνεται από άτομα που τα χαρακτηρίζει ψυχραιμία, οργανωτικότητα και  αποφασιστικότητα. Επιπλέον τα άτομα που το διαλέγουν έχουν τάσεις ονειροπόλησης.

Καφέ

Το χρώμα της σταθερότητας. Εκείνα τα άτομα που το επιλέγουν είναι συνήθως ιδιαίτερα πρακτικά και ισορροπημένα.

Λευκό

Το χρώμα του φωτός και συμβολίζει την αγνότητα. Οι άνθρωποι που το επιλέγουν χαρακτηρίζονται από αθωότητα και ειλικρίνεια.

Μαύρο

Το χρώμα αυτό δείχνει την έλλειψη φωτός. Είναι το χρώμα που δηλώνει σοβαρότητα, κομψότητα αλλά και μεγάλο μυστήριο. Η επιλογή του γίνεται από άτομα που εμπνέουν σεβασμό αλλά ακόμα και από άτομα που πενθούν ή νιώθουν μελαγχολία.

Γκρι

Είναι η ενδιάμεση επιλογή ανάμεσα στα άκρα του λευκού και του μαύρου. Η επιλογή του δείχνει άτομα με ανεπτυγμένες τις διπλωματικές τους δεξιότητες και συνήθως είναι ιδιαίτερα έξυπνα.

Και αφού και η μόδα μας προτρέπει, μην φοβάστε να βάλετε χρώμα στη ζωή και στα ρούχα σας. Μην φοβάστε να εκφραστείτε ελεύθερα. Η ζωή θέλει τόλμη και η καθημερινότητα χρώμα. Γιατί, και στους δύσκολους καιρούς μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι.

ΒΙΝΤΕΟ ΜΟΔΑΣ

ΒΙΝΤΕΟ

ΓΟΒΕΣ 2013

ΓΟΒΕΣ 2013

Τα «στιλάκια» της σημερινής νεολαίας

Με αφορμή διάφορα που έχουν εμφανιστεί, κυρίως στην TV, όπου  κάποιοι τύποι προσπαθούν να καταλάβουν την «ψυχοσύνθεση της νέας γενιάς»,  με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να γίνονται ρεζίλι εξ αιτίας των λεγομένων  τους  και οι καημένοι οι γονείς να ρωτάνε τα παιδιά τους αν νοιώθουν α πογοητευμένοι από τον κόσμο και αν χρειάζονται τη βοήθεια ψυχολόγου,  μου ήρθε η ιδέα να σας παρουσιάσω τα στιλ της σημερινής νεολαίας. Οι νέοι σήμερα για κάποιον λόγο, θέλουν να νοιώθουν ασφάλεια,  θέλουν να νιώθουν πως είναι τέλος πάντων αποδεκτοί σε ένα σύνολο.  Λογικό πέρα για πέρα. Μήπως αυτό δεν θέλαμε κι εμείς στα νιάτα μας. Δύσκολη η εφηβεία, κανείς δεν γλύτωσε. Όλοι κλάψαμε για τους  άδικους πολέμους, όλοι κάναμε κάτι που δεν θα το κάναμε τώρα.  Από το βρίσιμο στον καθηγητή μέχρι και το γράψιμο κάποιου συνθήματος  για την ειρήνη στον τοίχο του γειτονικού μας σπιτιου ή καταστήματος.  Καυγάδες άπειροι με τους γονείς που πάντα περιμένουν κάτι παραπάνω  από τα κανακάρια τους, και δεν είναι ικανοποιημένοι σχεδόν ποτέ.  Εκθειασμός των ασυμβίβαστων που ζήσαμε στα βουνά μονάχοι  για να αποφύγουμε την καταραμένη κοινωνία που πάντα πάει   κατά διαόλου. Τρέξιμο στα σκοτεινά σοκάκια πατώντας κουδούνια  και πετώντας πέτρες για να ταράξουμε την ησυχία των καημένων  που έχουν δεχτεί και δεν κάνουν κάτι για να αλλάξει η «μίζερη»  και «χωρίς ουσία» ζωή τους - άσχετα αν ίσχυε κάτι τέτοιο ή όχι.  Ας μην τα ξεχνάμε όλα αυτά�/span> Στη σημερινή νεολαία παρουσιάζονται σε γενικές γραμμές τα εξής στιλ: Οι TRENDY, ή Τρέντηδες ή τρέντουλα Οι TRENDY, ή Τρέντηδες ή τρέντουλα είναι η ίδια κατηγορία εδώ και χρόνια. Trendy είναι μια λέξη που χαρακτηρίζει την μόδα. Ένας άνθρωπος ονομάζετε  έτσι όταν ακολουθεί πιστά την τελευταία λέξη της μόδας και όλες του οι ενέργειες στην καθημερινή του ζωή είναι must της εποχής. Περιμένουν έξω από τα μαγαζιά τη νέα κολεξιόν ή το νέο CD  που έχει πάνω από 2 εκατομμύρια πωλήσεις διεθνώς.  Δεν τους νοιάζει αν είναι Shakira ή Γονίδης. Πουλάει; Το πήρα! Φοράνε την τελευταία λέξη της μόδας σε ρούχα, παπούτσι,   τσάντες, κ.λ.π. Τα σπάνε στα μπουζούκια με τα λεφτά του μπαμπά. Έχουν πάντα το τελευταίο μοντέλο κινητού.  Βγαίνουν για καφέ μόνο στο Μπουρνάζι και στην Κηφισιά και όταν μεγαλώσουν θα συνεχίσουν την δουλειά του μπαμπά. Συνήθως δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν και  απλά ξοδεύουν λεφτά. Τα starbucks και τα McDonalds  είναι δεύτερο σπίτι τους. Τα γυαλιά Rayban εποχής  Tom Cruse στο Top Gun είναι το χαρακτηριστικό τους  και το ποσοστό βλακείας που τους δέρνει ανταγωνίζεται  το πλήθος των λουλουδιών που πετάνε στα μπουζούκια κάθε  Παρασκευοσαββατοκύριακο. Φυσικά μόδα και ακρίβεια είναι σαν τον αναπτήρα  με τα τσιγάρα. Δεν υπάρχουν «όμορφα» ρούχα  που κοστίζουν λιγότερο από το 1/3 του βασικού  μηνιάτικου. Οι μάρκες είναι αυτές που κάνουν  την ομορφιά του ρούχου. Για παράδειγμα,  όταν μια trend-ισσα πάει να κάνει shopping  therapy, και βρίσκετε ανάμεσα σε δυο  ζευγάρια γυαλιά ηλίου, ας πούμε D&G και   Chanel, τότε η επιλογή της θα είναι τα Chanel  όχι γιατί της αρέσουν αλλά γιατί πιθανόν   να κοστίζουν 100�περισσότερο. Το trendy στις γυναίκες είναι όμορφο. Η γλύκα που βγάζει μια trendy γυναίκα  είναι ανάλογη της θηλυκότητας της. Αντίθετα με τις καφρο-gothic οι trendy κοπέλες  ντύνονται συνήθως με ανοιχτά, όμορφα και χαριτωμένα χρώματα. Το trendy στους άντρες τώρα είναι αυτό που λέμε η διαφορά του άντρα με του άνδρα.  Το «δ» είναι που σε κάνει φλώρο. Πως είναι δυνατόν, ένας  άντρας που σέβεται τις τρίχες της μασχάλης του, να αφιερώνει ώρες  ολόκληρες μπροστά σε ένα καθρέπτη προσπαθώντας να ισιώσει τις  τέσσερις τρίχες που πετάν δίπλα στο αυτί του; Ανακεφαλαιώνοντας, οι γυναίκες είναι trendy και καλά κάνουν γιατί τους  πάει και γιατί φέρνει στην φύση τους.  Οι άντρες όμως, πρέπει μεν  να προσέχουν και να περιποιούνται τον εαυτό τους, αλλά με κάποιο  μέτρο το οποίο να είναι το όριο μεταξύ αντρικής  συμπεριφοράς και θηλυπρέπειας. Οι ΚΑΓΚΟΥΡΕΣ ή καγκούρια Το όνειρο του κάθε Κάγκουρα                                       Ακόμα έχουμε τους ΚΑΓΚΟΥΡΕΣ ή καγκούρια Η έννοια της λέξης  κάγκουρας σημαίνει ο επιδειξίας, ο λαϊκός τύπος, αυτός που αυτοπροβάλλεται άκομψα γελοιοποιώντας τον εαυτό του  σε μια προσπάθεια να καταξιωθεί, χωρίς όμως ο ίδιος να το καταλαβαίνει. Ο κάγκουρας είναι εκείνο το είδος οδηγού που παρεμβαίνει στην εμφάνιση του εκάστοτε  αυτοκίνητου που έχει με ποικίλα είδη αισθητικών βελτιώσεων.  Ένας τυπικός κάγκουρας φοράει αθλητικό παπούτσι του οποίου  η σόλα πλησιάζει την υφή των ελαστικών του αυτοκινήτου του.  Επίσης μια ιεροτελεστία του είδους αποτελεί  η ηχορύπανση κυρίως τις βραδινές ώρες οπού κυκλοφορούν τα θηλυκά του είδους. Τους περισσότερους κάγκουρες θα τους δεις να είναι με ένα περιοδικό στο χέρι, που είναι αφιερωμένο στους τέσσερις τροχούς και συγκεκριμένα  σε αυτοκίνητα με εξαψήφιο αριθμό ευρωπουλακίων κι είναι αδύνατον να τα αποκτήσουν. Επίσης, είναι μόνιμος θεατής των αυτοκινητιστικών  αγώνων αν και ξέρει  πως ποτέ δεν θα μπορέσει να συμμετάσχει σε αυτούς ως οδηγός. Ο κάγκουρες όντας έφηβοι ή ακόμα και παιδιά στη δεκαετία του '90  έπαιζαν με τις κάρτες που ανέγραφαν πληροφορίες  για την ισχύ των μηχανών,  τη μέγιστη ταχύτητα των τροχοφόρων και το βάρος των αυτοκινήτων... Μέσα λοιπόν στο «παλατάκι» τους, παίζοντας την μουσική τους τόσο δυνατά ώστε να κουφαθούν οι γύρω τους αλλά και οι ίδιοι ,βγαίνουν για το χορό γονιμότητας του είδους. Ένα άλλο είδος κάγκουρα είναι  ο κάγκουρας της καφετέριας, ο οποίος  είναι άνετος και χαλαρός με την σερβιτόρα. Είναι τόσο άνετος που ανεβάζει   και τις ποδάρες του στο τραπέζι. Το υπερσύγχρονο κινητό του λειτουργεί  σαν ηχοσύστημα και είναι γεμάτο στα ΜΡ3.. Εννοείται ότι οι καφετέριες στις οποίες συχνάζει είναι ανάλογες του κύρους των επωνύμων ρούχων του  που τα πληρώνει ο μπαμπάς και  δεν θέλει ο κάγκουρας να το παραδεχτεί. Οι SKATERS ή σκεϊτάδες       Δεν είναι λίγοι, φυσικά, και οι SKATERS ή  σκεϊτάδες, νέοι που επηρεάστηκαν από την underground αμερικάνικη χιπ-χοπ και μετα-πανκ κουλτούρα. Θα τους δείτε να προσπαθούν να βγάλουν κάτι καλό από καμιά 10αρια ξύλινα φύλλα με γυαλόχαρτο από πάνω, κολλημένα όλα μαζί, με τέσσερις ρόδες από κάτω. Ναι. Να και ένα στιλάκι που δικαιολογεί το όνομά του! Ακόμη, θα μπορούσατε και να τους δείτε να κάνουν grafitti, να χορεύουν breakdance, ή να σκρατσάρουν ανελέητα πάνω σε ένα turntable. Δυστυχώς, οι πιο πολλοί ακολούθησαν το παράδειγμα των περισσοτέρων και αποκόπηκαν από τις περισσότερες   δραστηριότητες που τους διέκριναν. Ίσως και να τους ξεχωρίσετε σε ένα μπαράκι.   Φοράνε πιο φαρδιά παπούτσια από τους υπόλοιπους. Με «περίεργη» αμφίεση, freestyle ύφος και σπίθα στα μάτια ανεβαίνουν στο σανίδι, προκαλούν  ένα χαρακτηριστικό κρότο στο πεζοδρόμιο και  χάνονται στους δρόμους της πόλης. Αν δεν αναρωτηθήκατε ποτέ τι κάνουν τα πολυάριθμα παιδιά με τα χαμηλοκάβαλα παντελόνια, τότε δε γνωρίζετε ότι το skate έχει πάνω από τριάντα χρόνια  παρουσίας στη Ελλάδα. Το skate στην Ελλάδα θεωρείται από τους λάτρεις του μία ιδιαίτερα δύσκολη ενασχόληση, αφού είναι ένα σπορ που, σε αντίθεση με άλλα, δεν παρουσιάζει  καμία προοπτική καριέρας. Ακόμη και οι «παλαίμαχοι» της σανίδας  καμία φορά αντιμετωπίζονται σαν προβληματικά 14χρονα και υφίστανται προσπάθειες περιθωριοποίησης. Οι σκεϊτάδες αντιμετωπίζουν και άλλου είδους προβλήματα.  «φαντάζεσαι να είσαι 32 χρονών, να κάνεις skate, να γυρνάς  στο σπίτι σου με ματωμένους αγκώνες και να πρέπει η κοπέλα  σου να σε γνωρίσει στους δικούς της; Με τι μάτι θα σε κοιτάξουν;  Η μοναδική εικόνα που ξέρουν είναι αυτή του κακού παιδιού,   αφού αυτή αναπαράγεται διαρκώς». Δεδομένου λοιπόν ότι το άθλημα δεν επιφυλάσσει κέρδη  για κανέναν παρά μονάχα μερικά τσακισμένα κόκαλα  που δύσκολα δένουν μετά από κάποια ηλικία), τι οδηγεί  άραγε αυτά τα παιδιά να διοχετεύσουν όλη τους τη   ζωτικότητα σε αυτό το σπορ; Η ανάγκη τους να  μετέχουν σε ένα διαφορετικό σύνολο; Η δίψα  τους για επικοινωνία με άτομα που συμμερίζονται κοινή  οπτική ζωής; Ή μήπως η τρέλα της νιότης; Μάλλον η τρέλα.  Τρέλα για «εγκλήματα». Οι ΜΕΤΑΛΑΔΕΣ Άλλο ένα στιλ που δεν πρέπει να παραλείψουμε είναι οι ΜΕΤΑΛΑΔΕΣ.  Αξίζουν συγχαρητήρια γιατί είναι από τα λίγα στιλ -ίσως και το μοναδικό- που δεν έχει αλλάξει σχεδόν καθόλου στην πάροδο των χρόνων. Αποτελεί το πρώτο στάδιο ενός 13άρη που θέλει να «μυηθεί στον κόσμο της μέταλ». Από τότε που εξελίχθηκαν από τους τότε γιεγιέδες, κατάφεραν να γίνουν το κλασικό στερεότυπο  του πορωμένου 17άρη: μούσι, μαλλί ως τους ώμους, μαύρη αμάνικη   μπλούζα με πεντάλφα, καρφιά στα χέρια. Οι μεταλλάδες άκουγαν δυνατά μουσική από τα κασετόφωνα  στο παρελθόν και τώρα από τα mp3. Βλέπουμε ότι αυτοί δεν  αλλάζουν παρ' ότι η τεχνολογία καθημερινά αλλάζει. Οι POSERS ή ποζέρια Τέλος θα πρέπει να παρουσιάσουμε τους POSERS ή   ποζέρια, παρότι μπορεί κανείς να τους μην τους  θεωρήσει ξεχωριστό στιλ, Γενικότερα «ποζέρι»  (ελληνιστί φιγουρατζής) θεωρείται οποιοσδήποτε  υπερβάλλει με την εμφάνιση ή τις πράξεις του για να τραβήξει την προσοχή. Προσοχή όμως! Το ότι    είναι κάποιος «εκτός του κατεστημένου» δε  σημαίνει απαραίτητα πως το κάνει για αυτόν  το λόγο! Παρόλα αυτά υπάρχουν μειονότητες των οποίων η  εμφάνιση και συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα σκέψης και  όχι μιμητισμού. Συνδυάζουν με τρομακτική ακρίβεια τα  στοιχεία που τους ενδιαφέρουν και συνηθίζουν στην ιδέα   της κριτικής. Κριτική που ασκείται λόγω κατωτερότητας,  στη σκέψη ότι κάποιος έκανε κάτι ξεχωριστό και βιάζονται  να τον κατηγοριοποιήσουν. Ποιο από τα παραπάνω στιλ πρέπει να ακολουθήσει  ο κάθε νέος για να είναι in στη σημερινή εποχή;  Το ερώτημα αυτό έμπαινε και στο παρελθόν σε ανάλογες περιπτώσεις. Τι ΠΡΕΠΕΙ να είναι λοιπόν κάποιος σήμερα; Emo αν θέλει να είναι σύμφωνα  με τις τάσεις της εποχής. Trendy αν θέλει να είναι σύμφωνα  με τις τάσεις της μόδας. Εmo αν θέλει να κλαίει όλη μέρα. Trendy αν θέλει να μπαίνει στα "καλά" μαγαζιά. Emo αν θέλει να μάθει τα undergound στέκια. Trendy αν θέλει να γνωρίσει  όλες τις έξαλλες τύπισσες. Emo αν θέλει να γνωρίσει όλες  τις alternative τύπισσες. Trendy αν θέλει να είναι "Cool τυπάκι"  και "φοβερή τύπισσα". Κάγκουρας αν θέλει να είναι βλάκας. (τόσο απλά) Εμείς εκείνο που θα θέλαμε να σας  πούμε είναι ότι πάνω απ' όλα πρέπει  να είστε ό εαυτός σας και τίποτα άλλο.  Παιδιά κάνετε το κέφι σας αλλά μην «τσιμπάτε».

http://3.bp.blogspot.com/-NQD6iEODhWM/T28j96E3TLI/AAAAAAAAAYo/iOt_WyNev3Q/s1600/moda+2012+nyfika.jpg

Οι απαντήσεις κάποιων γονέων στις παρακάτω ερωτήσεις που αφορούν τη μόδα στα σχολεια και την αλλαγή της.

 Οι απαντήσεις κάποιων γονέων στις παρακάτω ερωτήσεις που αφορούν τη μόδα στα σχολεια και την αλλαγή της.
 
1) Πιστεύετε ότι τα ρούχα που φοράνε στο σχολείο είναι κατάλληλα;
-Όχι γιατί πολλές φορές είναι προκλητικά.
-Όχι γιατί πολλές φορές είναι προκλητικά.
-Πολλά είναι ακατάλληλα.

2) Ποιά είναι η άποψη σας για τη ποδιά στο σχολείο;
-Πρέπει να ξαναφορεθεί.
-Μου άρεσει, ξεχωρίζουν οι μαθητές από τους υπόλοιπους.
- Είναι σωστή για να ξεχωρίζουν οι μαθητές από τους γύρω.

3) Τι σκέφτεστε για τα ρούχα που φοράνε οι έφηβοι;
-Είναι καλά αλλά μερικά από αυτά προκαλούν.
-Εντάξει είναι ρούχα της ηλικίας, δεν αλλάζει.
-Πολλές φορές, όχι πάντα, είναι αηδίες.

4) Η μόδα στα σχολεία από άποψη ενδυμασία έχει αλλάξει;
- Σίγουρα έχει αλλάξει, αφού οι εποχές αλλάζουν άλλαξε και η μόδα.
-Ναι!
- Πάρα πολύ!

5) Σε τι διαφέρει από τότε που πηγαίνατε σχολείο;
- Τότε, φορούσαμε μπαλωμένα ρούχα ( γιατί δεν είχαμε) τώρα φοράνε σκισμένα ρούχα.
-Τότε ο κόσμος δεν είχε ρούχα να φορέσει, τώρα δεν έχει που να τα βάλει. Γενικώς τότε, δεν υπήρχε τόσο μεγάλη ενασχόληση με τη μόδα.
-Τα παιδιά δεν είχαν τόση ελευθερία.

Ομάδα 3η...

ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ