School Recollections - Σχολικές Αναμνήσεις

                                         School Recollections - Σχολικές Αναμνήσεις

Δείτε ένα βιντεάκι που βρήκαμε το οποίο περιγράφει το κλίμα και κυρίως την εικόνα,δυστυχώς δεν ξέρουμε το δημιουργό

All fashion history in 140 seconds

All fashion history in 140 seconds 

ΒΙΝΤΕΟ

το τοπίο της σύγχρονης ελληνικής και παγκόσμιας μόδας

Ποιο είναι το τοπίο της σύγχρονης ελληνικής και παγκόσμιας μόδας; Γιατί το γκρι και το μαύρο χρώμα κυριαρχούν στην ένδυση όσων κινούνται στους δρόμους της πόλης, αλλά και σε περισσότερο ιδιωτικούς χώρους; Τι απέγιναν τα κραυγαλέα ντυσίματα και τα λαμπερά αξεσουάρ αλλοτινών, πιο αισιόδοξων εποχών; Η Μάρα Δαρμουσλή, μοντέλο, και ο Νίκος Τσιγαρός, καθηγητής μόδας και συγγραφέας του μοναδικού αντίστοιχου λεξικού, που κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά («ΜΟΔΑ - Το λεξικό και η σύγχρονη ιστορία»), επιχειρούν να προσδιορίσουν, μέσω των συνεντεύξεών τους στην «Ε», τον τρόπο με τον οποίο η μόδα «περπατά» στην πασαρέλα της οικονομικής κρίσης των ημερών μας...
Ποια είναι η καινούργια τάση της μόδας;
«Οι recessionistas. Πρόκειται για αρκετό κόσμο, που ψάχνει ιντερνετικά να βρει ευκαιρίες να αγοράσει πράγματα. Ξεκίνησε από την Αμερική, αλλά πλέον παρατηρείται και στην Ευρώπη. Αναζητούνται προϊόντα που έχουν χρησιμοποιηθεί, γίνονται εκδηλώσεις όπου πας, με δικά σου χρησιμοποιημένα κομμάτια και παίρνεις χρησιμοποιημένα κομμάτια άλλων, δηλαδή ανακύκλωση».
Αρα η κρίση απελευθέρωσε κι ένα δημιουργικό κομμάτι των καταναλωτών.
«Αναμφίβολα. Αυτό το οποίο επανανακαλύπτουμε είναι ότι η υπερκατανάλωση δεν είναι μονόδρομος. Και αντιμετωπίζουμε τα πράγματα με τελείως διαφορετική φιλοσοφία, επιδιώκοντας αυτό που αποκτούμε να έχει και διάρκεια ζωής».
Η αλαζονεία, για την οποία έγινε τόση συζήτηση στις χρηματοπιστωτικές αγορές, υπήρξε και στον χώρο της μόδας; Και πώς εκφράστηκε;
«Κατά τη δεκαετία του '80, όταν ο κόσμος ένιωθε άνεση, υπήρχε οικονομική ευμάρεια και υπερπροσφορά, και αυτό δηλώθηκε με ανάλογο τρόπο και στην ένδυσή του. Γενικότερα τα ρούχα ήταν περισσότερο κραυγαλέα, νέοι σχεδιαστές δούλευαν μεγάλους περίεργους όγκους, υπερπολυτελή ασεξουάρ και ακριβές κατασκευές. Είχαμε κραυγαλέα κεντήματα και τονισμένους ώμους, που θύμιζαν εποχή μπαρόκ. Η δεκαετία του '90 ήταν διαφορετική, πιο μινιμαλιστική. Τα πράγματα γίνονταν πιο ευθύγραμμα, οι φόρμες πιο απαλές, όμως, και πάλι, ο μινιμαλισμός δημιουργούσε μέσα από μια πολυτελή φόρμα και δήλωσε την εγκαθίδρυση των νέων brands: Τομ Φορντ, Πράντα κ.ά.».
Και μετά το millennium τι προκύπτει;
«Εχουμε έντονο το στοιχείο του μινιμαλισμού, αλλά πλέον με δομές πιο ψαγμένες. Αυτή η δεκαετία αποτέλεσε αφορμή αναζήτησης χρήσης νέων υλικών, με την τεχνολογία να τα καθορίζει, ενώ τα χρώματα δεν ήταν τόσο φανταχτερά. Η αναζήτηση νέων υλικών συνεχίζεται ακόμη, αφού και στη μόδα παρατηρείται διαφορετική προσέγγιση που περιλαμβάνει και την προστασία της φύσης. Το Eco fashion άρχισε από τη δεκαετία του '90, αλλά εδραιώνεται σταδιακά στη συνείδηση του κόσμου. Η μόδα πάντα αποτελεί μια περιγραφή των κοινωνικών φαινομένων. Απορροφά όλες τις τάσεις και μετά τις καταθέτει. Το ίδιο συνέβη και στην περίπτωση της οικολογίας».
Με το ξέσπασμα της κρίσης, ποιο είναι το πρόσωπο της μόδας που αντικρίζουμε;
«Πλέον η μόδα εστιάζει στη διάρκεια της ύλης κι έτσι οι φόρμες και οι δομές είναι πιο διαχρονικές. Ναι μεν έχουμε την έντονη δήλωση του πλούτου από όσους ιδιαίτερα εύπορους προέρχονται από το πρώην ανατολικό μπλοκ, αλλά στον δυτικό κόσμο αρχίζουμε και παρατηρούμε τη διαρκή ανακύκλωση πολλών πραγμάτων, που σημαίνει ότι είναι πολλοί οι άνθρωποι που έχουν αποκτήσει κάτι επώνυμο, αλλά φροντίζουν μια πιθανή βλάβη του να αποκατασταθεί. Είκοσι χρόνια πριν, αυτό δεν θα συνέβαινε. Εντονα το συγκεκριμένο φαινόμενο το συναντάμε και στα αξεσουάρ της casual ένδυσης, τα οποία γίνονται από χρησιμοποιημένα υλικά. Για παράδειγμα, αν χαλάσει ένα δερμάτινό μας, κάποιος μπορεί να κάνει από αυτό μια καρφίτσα από δέρμα ή κάτι άλλο. Αλλά τίποτε δεν πηγαίνει χαμένο».
Η Ελλάδα πού ακριβώς βρίσκεται στο όλο σκηνικό; Εχουν ωριμάσει οι Ελληνες καταναλωτές ή όχι;
«Νομίζω ότι έχουν αποδεχθεί την καινούργια πραγματικότητα και αυτό φαίνεται από το ότι πριν ακόμη από την οικονομική κρίση, άνοιξαν πολλά καταστήματα επιδιόρθωσης ρούχων. Πλέον, στην κάθε γειτονιά, τα βλέπεις να ανθίζουν σαν μανιτάρια. Οτιδήποτε μπορεί να επιδιορθωθεί, επιδιορθώνεται. Τατυτόχρονα, η εποχή μάς προσφέρει τη δυνατότητα να επανεξετάσουμε τη θέση μας ως πολίτες και ως κοινωνία και το πώς αντιμετωπίζουμε τη μόδα. Κάποτε ο κόσμος καθοδηγούνταν περισσότερο από το brand. Σήμερα ακολουθεί περισσότερο το ένστικτό του και σκέφτεται ευρύτερα. Οχι όπως η γενιά που βρέθηκε στο παρελθόν με χρήμα και με περιουσία, που δεν μπορούσε να τη διαχειριστεί, παρά μόνον εκφράζοντας με την ένδυση την ευμάρειά της. Σήμερα δεν υπάρχει κάτι τέτοιο».
Μετά το κραχ του '29, τι είχαμε στον χώρο της μόδας;
«Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος έβγαλε καινούργιους ανθρώπους στην αγορά, με αποτέλεσμα να κυριαρχεί η πολυτέλεια, προκειμένου να ξεπεραστούν και οι πληγές του πολέμου. Μετά το '29, πάλι, αλλάζουν τα πράγματα, οι συνθήκες δυσκολεύουν, υπάρχει η σκέψη ότι πάμε προς τον επόμενο πόλεμο. Η δεκαετία '30-'40 ήταν ιδιαίτερα σφιχτή σε όλους τους τομείς. Αυτό συνέβη και στη μόδα. Σε παρόμοιες εποχές παρατηρούμε γραμμές και φόρμες ιδιαίτερα συμμαζεμένες και στενές που εγκλωβίζουν το σώμα, π.χ. μετά το '29 μακραίνουν οι φούστες, ενώ και τα χρώματα αλλάζουν. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου υπήρχαν συγκεκριμένα μέτρα υφάσματος, που μπορούσες να καταναλώσεις για να φτιάξεις ένα ρούχο, π.χ., δεν επιτρεπόταν πάνω από 1-2 μέτρα υφάσματος για να φτιάξεις ένα παλτό».
Με βάση όλα αυτά, και ευρισκόμενοι στη διάρκεια της κρίσης, πού αναμένετε να κινηθούν τα πράγματα στο μέλλον;
«Γίνεται επανεκτίμηση και επαναπροσδιορισμός των πραγμάτων. Ο κόσμος δεν αντέχει την κοροϊδία, αυτό είναι μια σαφής διαπίστωση, και αντιστέκεται πλέον περισσότερο σε οτιδήποτε κραυγαλέο ή άστοχο τείνει να του επιβληθεί στον χώρο της μόδας. Πιθανολογώ ότι οι φόρμες θα είναι πολύ απλές και αναγνωρίσιμες και έντονα θα δούμε ότι, ναι μεν τα brands θα χαρακτηρίζονται από την ποιότητα των υλικών, αλλά θα διαθέτουν και μια ευρύτερη οικολογική συνείδηση. Σίγουρα ο κόσμος δεν θα πάψει ποτέ να ντύνεται. Και δεν ντύνεται πλέον για να προστατευτεί από τα στοιχεία της φύσης, αλλά για να δηλώσει τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται, συμπεριφέρεται και ζει, να δηλώσει ενδεχομένως το επάγγελμά του, την οικονομική του κατάσταση. Απλώς η αντιμετώπιση από τον κόσμο όσων επιχειρούν να επιβάλουν τάσεις θεωρώ ότι θα είναι διαφορετική. Δεν θα επηρεάζεται πλέον ο κόσμος τόσο εύκολα απ' όσα τού σερβίρονταν μέχρι τώρα». *

Η ΜΟΔΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ

Κοιτάζοντας πίσω, και παρακολουθώντας τις τάσεις της μόδας τα τελευταία 100 χρόνια δεν μπορείς  παρά να  θαυμάσεις τις δραστικές αλλαγές που έχουν επέλθει, συχνά σε απόλυτη αρμονία με τις κοινωνικές αλλαγές κάθε εποχής. Η απελευθέρωση των γυναικών, για παράδειγμα, μπορεί να μετρηθεί οπτικά μέσα από την εξέλιξη από τους ασφυκτικούς κορσέδες στα χαλαρά ζέρσεϊ υφάσματα και τα μπικίνι. Ένα χρονοδιάγραμμα του περασμένου αιώνα δείχνει πως οι καιροί έχουν αλλάξει και μαζί μ’ αυτούς η μόδα και η αίσθησή μας περί ωραίου.
Δεκαετία 1900
Οι γυναίκες είναι κρυμμένες κάτω από ατελείωτα στρώματα ρούχων που περιλαμβάνουν μεσοφόρια, κορσέδες, κασκόλ, καπέλα και γάντια. Οι γιατροί συμβουλεύουν τις γυναίκες να μην φορούν κορσέδες γιατί ήταν τόσο περιοριστικοί σε σημείο να βλάπτουν την υγεία των γυναικών που τους φορούσε. Οι γυναίκες όμως επέμεναν να τους φορούν βάζοντας την ομορφιά πάνω από την υγεία.
Δεκαετία 1910
Μαζί με το δικαίωμα ψήφου, οι γυναίκες αποκτούν ανεξαρτησία και αυτοπεποίθηση. Οι φούστες κονταίνουν σε μήκος και μια νέα εποχή ξεκινά.
Τα ανδρικά παντελόνια έχουν φαρδιά μπατζάκια και συνοδεύονται από πουκάμισα με σκληρό κολάρο, παπιγιόν, καπέλο και ύφος δανδή.
Δεκαετία 1920
Κατακόκκινα χείλη, φουσκωμένα μαλλιά, εφαρμοστά φορέματα και μια τεράστια μελαγχολία κρύβεται πίσω από αυτή την δεκαετία που σήμερα μας γοητεύει αισθητικά. Είναι ωστόσο μια εποχή μεγάλων οικονομικών δυσκολιών και νέων κοινωνικών αλλαγών που αντικατοπτρίζονται  όπως πάντα στη μόδα.
Δεκαετία 1930
Πιέτες, γούνα, και διακριτική κομψότητα αντικαθιστά το πληθωρικό στυλ της δεκαετίας του ‘20. Οι φούστες μακραίνουν και πάλι. Η μόδα κυριαρχείται από την τελειότητα, όχι την δημιουργικότητα.
Δεκαετία  1940
Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, τα υφάσματα είναι είδος  πολυτελείας. Το μετάξι, το οποίο χρησιμοποιούνταν για να φτιάχνονται αλεξίπτωτα, εξαφανίζεται από τα είδη μόδας. Οι περισσότερες γυναίκες μην μπορώντας να αντέξουν οικονομικά να αγοράσουν μεταξωτές κάλτσες με ραφή -που ήταν τόσο της μόδας- ζωγράφιζουν μια μαύρη γραμμή στο πίσω μέρος των ποδιών τους με eyeliner, για να μιμηθούν τη ραφή των καλσόν της εποχής.
Δεκαετία 1950
Το τέλος του πολέμου φέρνει την επιστροφή της ευαισθησίας στη μόδα. Ο Christian Dior κάνει το ντεμπούτο του με τις κομψές και αέρινες δημιουργίες του. Οι γυναίκες φορούν καπέλα και γάντια και οι τσάντες είναι πάντα σε απόλυτη ταύτιση με τα παπούτσια. Οι φούστες pencil αποκτούν σκίσιμο στο πίσω μέρος τους ώστε να μπορούν οι γυναίκες να περπατούν ευκολότερα.
Δεκαετία 1960
Η δεκαετία της μουσικής τρομάζει τους γεροντότερους. Οι γυναίκες χειραφετούνται όλο και περισσότερο και μαζί με αυτό έρχεται το αντισυλληπτικό χάπι, τα ρούχα από «δεύτερο χέρι» και η κούκλα Barbie που εισάγει νέα πρότυπα ομορφιάς.  Τα μοντέλα γίνονται τόσο διάσημα όσο οι σταρ του Χόλυγουντ και ο χώρος της μόδας γίνεται πεδίο ανεξάρτητης έκφρασης.
Δεκαετία 1970
Τα «παιδιά των λουλουδιών» επηρεάζουν ολόκληρη τη μόδα. Παντελόνια τζιν με τεράστια μπατζάκια «καμπάνα», ζέρσευ λουλουδάτα πουκάμισα, πάτσγουορκ και μπαλώματα, φαρδιά πουλόβερ και μακριά μαλλιά για αγόρια και κορίτσια, είναι αυτά που χαρακτηρίζουν την ρομαντική δεκαετία των ‘70s.
Δεκαετία 1980
Η Madonna και ο Michael Jackson είναι οι αδιαφιλονίκητοι βασιλιάδες αυτής της δεκαετίας που χαρακτηρίζεται από υπερβολές στο στιλ. Γκέτες, μπαντάνες για το κεφάλι, τεράστιες βάτες και αθλητικό ντύσιμο είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της δεκαετίας.
Είναι η πρώτη φορά που οι οίκοι μόδας ξεκινούν να δημιουργούν σειρές για άνδρες και η ανδρική μόδα γίνεται μια ανεξάρτητη δύναμη στο χώρο. Το στιλ Miami Vice κυριαρχεί στους άνδρες, με λευκά κοστούμια, γυρισμένα μανίκια στα σακάκια και macho ύφος.
Δεκαετία 1990
Γκραντζ, γκόθικ και γενικά μια τάση για «αντι-στιλ» κάνει την εμφάνισή του. Ο ατομικισμός βασιλεύει και καθένας θέλει να έχει το δικό του, μοναδικό ύφος. Μέσα στο όλο κλίμα μοναδικότητας τα τατουάζ και το body piercing γίνεται τάση και η Coco Chanel αναδεύεται στον τάφο της.
Δεκαετία 2000
Η οικολογία επηρεάζει την μόδα και η τάση “climate chic” επιτάσσει ρούχα φτιαγμένα από υλικά φιλικά στο περιβάλλον. Ψεύτικες γούνες, οργανικές ίνες και διάφορα άλλα υλικά που δεν βλάπτουν το περιβάλλον γίνονται οι πρώτες ύλες για ρούχα που προτείνουν οι μόδιστροι και διαφημίζουν οι ευαίσθητοι σταρ.
Δεκαετία 2010
Δεν μπορούμε να δώσουμε το γενικό στίγμα, μιας και βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή αυτής της δεκαετίας. Η αίσθησή μας πάντως είναι ότι η μόδα θα ακολουθήσει, για ακόμα μια φορά τους ρυθμούς της κοινωνίας βασισμένη σε cheap n chic προτάσεις. Από την άλλη η καταπίεση και οι κακές συνθήκες δεν αποκλείεται να μας φέρουν και πάλι μπροστά σε στιλιστικές «υπερβολές» σε μια προσπάθεια της μόδας να ισορροπήσει της κοινωνικές συνθήκες.
 

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ 1900-1990

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ 1900-1990

Όλοι λένε πως η μόδα έρχεται και επανέρχεται, πως όταν βγαίνουν οι νέες τάσεις για κάθε σαιζόν οι αναφορές σε προηγούμενες δεκαετίες είναι εμφανείς. Και δεν έχουν άδικο. Τι όμως ήταν μόδα τις προηγούμενες δεκαετίες; Από πότε υπάρχουν οι μπαλαρίνες, οι pencil φούστες και τα φορέματα σε γραμμή Α με γεωμετρικά print; Πως εξελίχθηκε η μόδα μέσα στον καιρό; Πως ιστορικά γεγονότα και η κοινωνία επηρεάζει τον τροπό που ντυνόντουσαν; Διαβάστε παρακάτω και θα δείτε...

Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ 1900-1919

Όλες οι αλλαγές που έγιναν αυτή την εποχή ήταν εξαιτίας του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου (1914-1918). Οι γυναίκες σταμάτησαν να φοράνε κοσμήματα και εντυπωσιακά ρούχα, άρχισαν να παίρνουν μέρος σε φιλανθρωπικά έργα, με αποτέλεσμα να διευρύνουν τους ορίζοντές τους και άλλαξαν την εμφάνισή τους για πάντα. Ενώπιον του πολέμου δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις και όλες οι γυναίκες άρχισαν να ντύνονται πανομοιότυπα. Η επιρροή του πολέμου στη μόδα έγινε αισθητή με τα στρατιωτικά σιρίτια, τις ζώνες με αγκράφες και με τις φούστες των γυναικών, που λόγω πρακτικής αναγκαιότητας έγιναν πιο κοντές και έφτασαν μέχρι τους αστραγάλους (για πρώτη φορά το 1915 έφτασαν σε αυτό το ύψος οι φούστες όπου και παρέμειναν μέχρι το 1918). Οι άντρες φορούσαν κοστούμι, λίγο μεσάτο και κουμπωμένο ψηλά. Ως επίσημο ένδυμα καθιερώθηκε το σμόκιν. Σε γενικές γραμμές επικράτησαν τα σκούρα χρώματα στα ρούχα, αφού όλοι ήταν επηρεασμένοι από την απώλεια αγαπημένων προσώπων εξαιτίας του πολέμου.

Η ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ΄20

Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο οι κοινωνικές και οι οικονομικές εξελίξεις άλλαξαν τελείως τον ρόλο των γυναικών και έκαναν την εμφάνιση τους επαναστατικές καινοτομίες στην γυναικεία ενδυμασία. Αυτό που έρχεται στο μυαλό των περισσοτέρων όταν αναφερόμαστε στην δεκαετία του ’20 είναι το αλά “garconne” style. Στην πραγματικότητα όμως αυτό το στυλ έκανε την εμφάνιση του μετά το 1926. Τα προηγούμενα χρόνια το μήκος των φορεμάτων και των παλτό έφτανε μέχρι τη γάμπα. Τα φορέματα και οι φούστες κόντυναν μέχρι το γόνατο μόνο μεταξύ 1926 και 1928 και αυτή ήταν η μοναδική περίοδος που τα βραδινά φορέματα έφταναν σε αυτό το μήκος.

Η καθημερινή ενδυμασία των αντρών ήταν σοβαρή ή σπορ. Το σακάκι ήταν ιδιαίτερα σοβαρό, μονόπετο, με ψηλή μέση. Τα παντελόνια κόνταιναν προς τα κάτω. Το γιλέκο το βράδυ και το πουλόβερ την ημέρα αποτελούσαν απαραίτητα συστατικά της ανδρικής ενδυμασίας. Η επίσημη ενδυμασία παρέμεινε αυστηρή.

Την εποχή εκείνη υπερίσχυσε στην κόμμωση των γυναικών η κόμμωση αλά γκαρσόν σε συνδυασμό με ψηλά καπέλα ή τουρμπάνι διακοσμημένο με φτερά για τις πιο επίσημες εμφανίσεις. Απαραίτητα αξεσουάρ ήταν τα μακριά κολιέ από μαργαριτάρια και η μακριά πίπα με τσιγάρο. Το μακιγιάζ ήταν ιδιαίτερα έντονο στις βραδινές εμφανίσεις με σχεδόν μαύρα βαμμένα μάτια και κόκκινα, μικρά, βαμμένα χείλη.

Αξίζει να αναφερθεί ότι σε αυτή τη δεκαετία έκανε αισθητή την παρουσία της η Coco Channel, που τα ρούχα που σχεδίαζε εκπροσωπούν απόλυτα την εποχή αυτή. Τα ρούχα της είχαν ουδέτερα χρώματα, ήταν ευκολοφόρετα, άνετα, επαναστατικά και αρκετά μοντέρνα για την εποχή. Την πρώτη εμφάνιση του έκανε σε αυτή τη δεκαετία το LBD (μικρό μαύρο φόρεμα), που θεωρείται νόμιμο τέκνο της Coco Channel.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ‘30

Η οικονομική κρίση (1929), η ανεργία και η εμφάνιση του εθνικοσοσιαλισμού ήταν κάποια φαινόμενα που επηρέασαν έντονα όλους τους τομείς της ζωής την περίοδο αυτή και φυσικά και τη μόδα.

Η γυναικεία ενδυμασία για το πρωί ήταν θηλυκή και καθωσπρέπει και για το βράδυ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί λαμπερή και αστραφτερή. Τα προηγούμενα χρόνια δεν ενδιέφερε τις γυναίκες τα ρούχα που θα φοράνε να είναι πρακτικά, αφού οι καθημερινές δουλειές γίνονταν από τις υπηρέτριες. Τη δεκαετία του ’30 όμως, τα πράγματα άλλαξαν, οι γυναίκες έγιναν περισσότερο παραγωγικές και πολυάσχολες, αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εμφάνιση πιο πρακτικών και απλών ρούχων που έδιναν ελευθερία στις κινήσεις για την ημέρα. Τα πιο εντυπωσιακά και πολυτελή φορέματα τα φορούσαν στις βραδινές τους εμφανίσεις. Την περίοδο αυτή επίσης, έκαναν την εμφάνισή τους νέα υφάσματα που ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένα στις βραδινά φορέματα, όπως το μεταλλικό λαμέ.

Σε γενικές γραμμές τα φορέματα ήταν από ανάλαφρα χυτά υφάσματα, τη μέρα βρίσκονταν στα είκοσι εκατοστά από το έδαφος και το βράδυ άγγιζαν τον αστράγαλο, τόνιζαν τη μέση, ήταν εφαρμοστά στους γοφούς και στο κάτω μέρος ήταν σε σχήμα καμπάνας, τα βραδινά φορέματα είχαν ντεκολτέ και ένα μικρό είδος πέπλου στο πίσω μέρος. Τέλος η στενή γραμμή επικράτησε και στις ζακέτες και στα παλτό.

Η ανδρική ενδυμασία παρέμεινε συντηρητική και μόνο η καθημερινή ενδυμασία με τον καιρό, έγινε πιο σπορ. Οι άνδρες φορούσαν μεσάτα σακάκια που τόνιζαν τους ώμους και παντελόνια σε ευθεία γραμμή με φαρδιά ρεβέρ.

Αξίζει να αναφερθεί ότι εκείνη την περίοδο έκτος την Coco Channel που έκανε την εμφάνιση της την προηγούμενη δεκαετία, υπήρχαν και κάποιες άλλες μεγάλες σχεδιάστριες όπως η ιταλίδα Elsa Schiaparelli (που αποτέλεσε εξαίρεση σε αυτή τη λιτή μόδα και σε συνεργασία με τον Σαλβατόρε Νταλί και τον Ζαν Κοκτό εμπλούτισε τις δημιουργίες της με σουρεαλιστικές πινελιές) και η γαλλίδα Madeleine Vionnet.

Τέλος αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως πρότυπα της εποχής ήταν σταρ του θεάτρου και του κινηματογράφου. Μπορούμε να αναφέρουμε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την Marlene Dietrich. Ήταν η πρώτη γυναίκα που κάπνισε δημόσια και φόρεσε αντρικό κουστούμι.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ‘40

Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου (1938-1945), οι συνθήκες δεν άφηναν περιθώρια εξέλιξης στη μόδα. Τα υφάσματα ήταν δύσκολο να βρεθούν, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να κάνουν συχνές αλλαγές στα ρούχα τους και να ενώνουν υπολείμματα. Οι στρατιωτική ενδυμασία για τους άντρες, καθιερώθηκε και στις κοινωνικές εμφανίσεις. Η γυναικεία ενδυμασία ήταν απλή και λειτουργική σε διακριτικά χρώματα.

Μέσα στο υποτονικό σκηνικό της μεταπολεμικής περιόδου, έκανε την εμφάνιση του, με το New Look ο Christian Dior (1947-1957) και χαρακτηρίστηκε «Βασιλιάς της μόδας». Έδωσε μια αίσθηση πολυτέλειας και έκανε τη γυναικεία μόδα ιδιαίτερα θηλυκή και αριστοκρατική. Είδαμε λοιπόν, προς το τέλος αυτής της δεκαετίας μακριές φούστες ως τη γάμπα, με έντονα τονισμένη τη μέση και τους ώμους. Τα επίσημα φορέματα είχαν εκλεπτυσμένα ντεκολτέ και απέκτησαν επενδύσεις με υφάσματα. Στη γυναικεία εμφάνιση με το New Look προστέθηκαν τα κομψά καπέλα και η διακριτική κόμμωση με μπούκλες.

Στη ανδρική ένδυση δεν έγιναν ιδιαίτερες αλλαγές, μόνο που μετά τον πόλεμο τα σακάκια μάκρυναν, φάρδυναν στους ώμους και στένεψαν στους γοφούς.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ‘50

Η δεκαετία ανάμεσα στο ’50 και το ’60 είναι εκρηκτική. Η οικονομική ευημερία και η ανύψωση του βιοτικού επιπέδου έδωσαν περιθώρια ανάπτυξης στην υψηλή ραπτική.

Δεκαετία του ’50, μια γνώστη σε όλους μας εποχή από το Grease, που όμως αντιπροσωπεύει κυρίως τη νέα γενιά. Ήταν η πρώτη φορά που οι νέας ηλικίας άνθρωποι απέκτησαν δική τους μόδα, στυλ και εμφάνιση, επηρεασμένη από πρότυπα του κινηματογράφου και τραγουδιστές. Απαραίτητα στοιχεία για την εμφάνιση τους ήταν τα δερμάτινα, τα τζιν, οι κλος φούστες, τα πλεκτά, τα κοτλέ και τα παπούτσια μπαλαρίνες για τα κορίτσια.

Παράλληλα με αυτή τη μόδα ο Christian Dior προκαλεί ξανά αίσθηση ανεβάζοντας το μήκος της φούστας στα λίγα εκατοστά κάτω από το γόνατο και συνδέοντας τη ραπτική με τα γράμματα του αλφάβητου. Έτσι γεννιέται η γραμμή Α (στενή στο πάνω μέρος και ανοιχτή κάτω), η γραμμή Η (ίσια και αυστηρή) και η Υ (ανοιχτή στην πλάτη και στενή προς τα κάτω).

Στο Παρίσι αναπτύσσονται δύο διαφορετικές τάσεις στην υψηλή ραπτική. Από τη μία μεριά η Channel προσπαθεί να συνδυάσει τη ραπτική με την άνεση, θέτοντας το ρούχο στην υπηρεσία του σώματος. Από την άλλη, κάποιοι σχεδιαστές δείχνουν να ασχολούνται μόνο με την εντύπωση που προκαλούν οι δημιουργίες τους.

Ο Christobal Balenciaga διακρίνεται αυτή την εποχή για το ταλέντο του στα ντραπαρισμένα υφάσματα, με δημιουργίες από σταθερό χοντρό μετάξι και ταφτά που μοιάζουν με γλυπτά.

Ο θάνατος του Christian Dior το 1957, συγκλόνισε τον κόσμο της μόδας, τουλάχιστον μέχρι την ανακοίνωση του ονόματος του διαδόχου του Yves Saint Laurent, που λανσάρει την τραπεζιοειδή γραμμή.

Στην ανδρική μόδα τα σακάκια και τα παλτό ήταν φαρδιά και είχαν στρογγυλεμένα πέτα τα παντελόνια ήταν άνετα στο πάνω μέρος και στένευαν προς τα κάτω. Αξίζει όμως να αναφερθεί ότι η μεγάλη αλλαγή στην ανδρική ενδυμασία αφορούσε τους νέους άντρες. Με πρότυπα τον Marlon Brando και τον James Dean φορούσαν τζιν, δερμάτινα μπουφάν και απλά T-shirt. Είναι η πρώτη φορά στην μέχρι τώρα ιστορία της μόδας, που τα τζιν δεν φοριούνται μόνο από την εργατική τάξη. Γίνονται σημαία όποιου θέλει να πάει ενάντια στον κομφορμισμό και παρόλο που αρχικά απαγορεύεται να φοριούνται από μαθητές στα σχολεία της Αμερικής, λίγα χρόνια αργότερα θα γίνουν σήμα κατατεθέν τους.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ‘60

Στη δεκαετία του ’60 η μόδα αντλεί έμπνευση με έναν τρόπο προφανώς αναρχικό από προτάσεις και τόπους διαφορετικούς. Χαρακτηριστικό της μόδας ήταν η απελευθέρωση από υποχρεώσεις και ταμπού. Η Αμερική βρίσκει τη μούσα της στο πρόσωπο της Jackie Kennedy και επιβάλλει ένα στυλ κλασσικής κομψότητας, με φορέματα ως το γόνατο, σε γραμμή Α με γεωμετρικά σχέδια. Η Audrey Heyburn, όμως είναι αυτή που θα κάνει μύθο το μικρό μαύρο φόρεμα μέσω της συμμετοχής της στην ταινία Breakfast at Tiffany’s (1961). Οι πιο σημαντικές καινοτομίες στη γυναικεία μόδα τη δεκαετία αυτή, ήταν η εμφάνιση της μίνι φούστας και η καθιέρωση του γυναικείου παντελονιού.

Ήταν η πρώτη φορά που εμφανίστηκαν «αντιμόδες» με εφαρμογή κυρίως στη νεολαία. Mία από αυτές ήταν το κίνημα των Mod’s, που έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση του το 1964 στη Βρετανία και προαναγγέλλει την εμφάνιση του punk τη δεκαετία του ’70.

Οι πιο χαρακτηριστικές όμως «αντιμόδες» της εποχής ήταν αυτή των hippies και αυτή των ζητιάνων, η πρώτη εξέφραζε την αντίδραση σε μια καταναλωτική κοινωνία και η δεύτερη αντιπροσώπευε έναν εναλλακτικό τρόπο ενδυμασίας. Η μόδα των hippies επιβάλλει τζιν παντελόνια καμπάνα, κεντήματα και τρουκς στα ρούχα, κρόσσια, ξεβάμματα, ψυχεδελικά και γεωμετρικά σχέδια.

Παράλληλα όμως, εξίσου διαδεδομένα, ήταν τα ταγιέρ της Coco Channel και τα φορέματα σε στυλ πριγκίπισσας. Αξιοσημείωτη είναι η εμφάνιση της μπότας στην γυναικεία υπόδηση και των φαρδιών παπουτσιών με περίεργα τακούνια.

Όσον αφορά την ανδρική ενδυμασία, ενώ στην αρχή της δεκαετίας ήταν ίσια κομμένα και φαρδιά το 1965 έγιναν μεσάτα, τα παντελόνια ήταν στενά χωρίς ρεβέρ. Οι πιο αντιδραστικοί φορούσαν πολύχρωμα πουκάμισα και γιλέκα με κρόσσια.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟ ‘70

Το ξεκίνημα της δεκαετίας του ’70 χαρακτηρίζεται από μια γενική απογοήτευση. Από παντού κατέφθανε η ηχώ του πολέμου στο Βιετνάμ, η ύφεση έβαλε τέλος στο shopping με ελαφριά καρδιά και η κρίση με το πετρέλαιο, πυροδότησε μια αληθινή και ιδιαίτερη λιτότητα.

Στο χώρο της μόδας επικρατούσε αναρχία. Ο Ralph Lauren βρήκε καταφύγιο στο νεορομαντισμό. Οι σταρ της rock πυροδότησαν την μανία για τα λούρεξ και το υπερβολικό γκλίτερ. Είναι η εποχή που μεσουράνησαν τα καυτά σορτς, οι πλατφόρμες που σπάνε τους αστραγάλους και τα πουκάμισα που εφαρμόζουν σαν γάντι (λόγω των συνθετικών υφασμάτων), με τους γιακάδες τους όρθιους. Το disco style έκανε την εμφάνιση του την εποχή αυτή. Χαρακτηρίζεται από ελαστικά ρούχα, φανταχτερά χρώματα και γυαλιστερά υφάσματα.

Οι συγκριτικά πιο συντηρητικές ή μεγαλύτερες γυναίκες φορούσαν μίντι φούστες και φορέματα με τονισμένη μέση (με ζώνη ή χωρίς). Επικράτησε η γραμμή Τ γραμμή, που τόνιζε τους ώμους και προμήνυε την εμφάνιση ενός πιο αυστηρού στυλ, για τα επόμενα χρόνια. Αξίζει να αναφερθεί ότι επανήλθαν στη μόδα τα μεγάλα καπέλα με πέπλο.

Τα τζιν την εποχή αυτή, ήταν ιδιαίτερα εφαρμοστά και σε συνδυασμό με τα δερμάτινα, τα T-shirt με τις στάμπες και τα εκκεντρικά κουρέματα αποτελούσαν το επονομαζόμενο στυλ των Punk, που εμφανίστηκε την δεκαετία των ‘70s, με χαρακτηριστικό εκπρόσωπο τη σχεδιάστρια Vivienne Westwood.

Σε ότι έχει σχέση με την ανδρική μόδα, τα ανδρικά πουκάμισα συνήθως ήταν καρό ή ριγέ, τα σακάκια ήταν μεσάτα με στενούς ώμους και τα παντελόνια με στενό καβάλο και φαρδιά προς το κάτω μέρος. Στα ανδρικά αξεσουάρ προστέθηκαν οι τσάντες. Επιπροσθέτως την εποχή εκείνη οι άντρες δεν φορούσαν τόσο συχνά γραβάτες αλλά προτιμούσαν τα κασκόλ και τα μαντίλια.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ‘80

Η ανάκαμψη της οικονομίας στις αρχές της δεκαετίας του ’80 έφερε μαζί της, πιο κοντά μήκη, ενώ η εμμονή με την υγιεινή ζωή και τη γυμναστική έκανε πιο λεπτές και νευρώδεις τις σιλουέτες. Εμφανής ήταν επίσης η ανάγκη των ανθρώπων για μια διαφορετική και ξεχωριστή εμφάνιση, η οποία αποτελούσε και κριτήριο για την κοινωνική τους κατάταξη . Την πρώτη τους εμφάνιση έκαναν αυτή τη δεκαετία μεγάλοι σχεδιαστές, όπως ο Γιόζι Γιαμαμότο και οι Κένζο και Ρέι Καβακούμπο του οίκου Comme des Garcons.

Οι θηλυκές γραμμές που επικράτησαν, που αντιπροσωπευόταν από pencil φούστες με ψηλή μέση ήρθαν σε αντίθεση με το rock στυλ που χαρακτηρίζεται από δερμάτινα, ολόσωμες φόρμες, τρούκς και αλυσίδες. Σε γενικές γραμμές στυλ από προηγούμενες δεκαετίες επανήλθαν και δημιούργησαν μία πολυσχιδή μόδα.

Στην ανδρική μόδα επικρατεί το παραδοσιακό κοστούμι, άνετο και κλασσικό. Τα παλτά και τα trench coat είναι πολύ διαδεδομένα την εποχή αυτή.

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να γίνει εκτενέστερη αναφορά σε αυτή τη δεκαετία, αφού είναι αρκετά κοντά χρονολογικά στους περισσότερους από εμάς. Αρκεί να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας κάποιες σειρές ή ταινίες που αντιπροσωπεύουν απόλυτα την εποχή αυτή, όπως η Δυναστεία και το Ντάλας.

ΣΕ ΑΝΑΜΟΝΗ…

Από τη δεκαετία του ’80 και έπειτα δεν μπορούμε να πούμε πως έχει εμφανιστεί κάποια καινούργια μόδα στην ένδυση, απλά βλέπουμε ελαφρώς αλλαγμένες και διαμορφωμένες στο σήμερα τάσεις στη μόδα που θυμίζουν τις προηγούμενες δεκαετίες. Αξίζει λοιπόν να γνωρίζουμε κάποια βασικά στοιχεία για την ιστορία της μόδας, που βοηθάνε να κατανοήσουμε καλύτερα τις τάσεις που εμφανίζονται κάθε χρόνο. Η ελπίδα κάποια στιγμή στο μέλλον να εμφανιστούν άνθρωποι με νέες ιδέες που θα δημιουργήσουν τη δική τους ιστορία στη μόδα, παραμένει, το μόνο που χρειάζεται είναι φαντασία.

Η ΜΟΔΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

 

Ως  μια ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα οι νεολαία διακρίνετε από ορισμένα γνωρίσματα όπου την διαφοροποιούν από τις άλλες ηλικιακές ομάδες.Βασικό ρόλο λοιπόν, παίζουν οι νέοι και στην μόδα και ιδιαίτερα στην εξέλιξη της.Η διάθεση τους για μια συνεχής κριτική και αμφισβήτηση απέναντι σε οτιδήποτε επηρεάζει στιλιστικές απόψεις μικρών και μεγάλων διαμορφώνει δημιουργήματα γνωστών σχεδιαστών μόδας ,τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.Ο νεωτερισμός είναι ένα άλλο εξίσου σημαντικό κεφάλαιο όπου κάνει την μόδα να αλλάζει χρόνο με τον χρόνο. Η αγάπη λοιπόν για την πρόοδο, το καινούριο και το αδοκίμαστο είναι αυτά τα όποια γοητεύουν ακόμα και τους πιο απαιτητικούς fashion designers.Δυναμισμός, ευαισθησία αλλά και υπερβολή είναι μερικές λέξεις όπου μπορούν να εκφράσουν δημιουργήματα νέων σχεδιαστών στα πρώτα τους βήματα αλλά και μετέπειτα, με βασικό οδηγό τους το πάθος και την αγάπη τους για αυτή. Για αυτό κάθε φορά που κρίνουμε κάποιον νέο με μια διαφορετική άποψη από εμάς η’ διαφορετικό στυλ, καλό θα ήταν να σκεφτούμε πως πίσω από την εικόνα όπου βλέπουμε υπάρχουν κάποιες ατομικές απόψεις , κοινωνικές αντιλήψεις ακόμη και μια μικρή προσωπική επανάσταση ενάντια στο συνηθισμένο και το απλό. Εκείνοι οι διαφορετικά στιλιστικά νέοι είναι αυτοί όπου αργότερα οι μεγαλύτερες πασαρέλες μόδας στον κόσμο θα μιμηθούν λανσάροντας τις ιδέες τους και εμείς με την σειρά μας θα πούμε αργότερα πως ''είναι στην μόδα’’. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως πολλές φόρες αυθόρμητα ακολουθούμε την μόδα και τις νέες ιδέες της, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο.

Η μόδα εισχωρεί μέσα στα σχολεία.

                      

Οι νέοι,σήμερα, φέρνουν στα σχολεία τη δική τους μόδα, η οποία διαμορφώνεται από την οικονομική κατάσταση της

κάθε περιοχής,τις κυρίαρχες αισθητικές τάσεις αλλά και τις ιδεολογικές κατευθύνσεις που, κατά καιρούς,

επικρατούν.Κάποτε ήταν η ποδιά το κατεξοχήν υποχρεωτικό ρούχο για τις νεαρές έφηβες, σε μπλε συνήθως χρώμα,

ενώ τα αγόρια βολεύονταν με καθωσπρέπει παντελονάκια. Σήμερα, η σχολική ποδιά είναι πλέον μια όχι και τόσο

γλυκιά για τους περισσότερους ανάμνηση. Έχει αντικατασταθεί από τις κοντές μπλούζες για τα κορίτσια και τα φαρδιά

και χαμηλοκάβαλα παντελόνια για τα αγόρια.Η μόδα κάνει περιπάτους στα προαύλια και τις σχολικές αίθουσες, αφού

οι περισσότεροι μαθητές κυκλοφορούν με τζιν, κολλητά μπλουζάκια, piercing σε χείλη και γλώσσα, μαλλιά ράστα.

Η extreme (ακραία) εμφάνιση, το διαφορετικό λουκ και η μάρκα στα ρούχα θαμπώνουν και τραβούν σα μαγνήτης

τους έφηβους, που προσπαθούν να κάνουν μόδα το δικό τους στιλ. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο που οι ωραίες παρέες

στα προαύλια των σχολείων έχουν κοινό χαρακτηριστικό τα εντυπωσιακά χτενίσματα και τα προκλητικά ρούχα.

Ωστόσο, οι διαφορές στο ντύσιμο των μαθητών , για παράδειγμα,των βορείων και των δυτικών προαστίων

εστιάζονται περισσότερο στη μάρκα και λιγότερο στην εμφάνιση. Οι μαθητές των βορείων προαστίων προτιμούν τα

φαρδιά τζιν και τις μπλούζες επωνύμων εταιρειών . Τα αθλητικά παπούτσια που φορούν παραπέμπουν πάντα σε

γνωστές μάρκες. Η σχολική τσάντα είναι συνήθως σε μαύρο ή μπλε σκούρο χρώμα και η in τάση της φετινής

χρονιάς ήταν να πέφτει πολύ χαμηλά στη μέση.Τα αγόρια των δυτικών προαστίων, επιλέγουν απλές μπλούζες που

απεικονίζουν διάφορα μουσικά συγκροτήματα, όπως πχ οι Metallica, οι Nirvana κ.ά. Τα κορίτσια επίσης φοράνε

χαμηλοκάβαλα τζιν αλλά όχι πάντα κάποιας γνωστής αλυσίδας.Οι μπλούζες τους σπάνια φέρουν την επωνυμία μιας

γνωστής μάρκας.Τέλος, η σχολική τους τσάντα περιλαμβάνει διάφορα χρωματιστά σχέδια .

Όμως οι απόψεις περί του τι είναι η μόδα διίστανται. Άλλοι πιστεύουν πως μόδα είναι καθετί που φοράς και σε

κάνει να νιώθεις διαφορετικός και ωραίος. Ένα απλό και καθημερινό ντύσιμο είναι μοδάτο όταν τα ρούχα είναι

μοντέρνα. Πολλοί επίσης πιστεύουν ότι μόδα δεν είναι μόνο τα ακριβά ρούχα, αλλά το στιλ που έχει κάποιος. Δε

χρειάζεται να αποτελούν πρόκληση οι μαθητές με τα μαλλιά καρφάκια, φαρδιά παντελόνια ή ακόμη κα τατουάζ.

Κατ' άλλους πάλι το ντύσιμο διαφέρει από περιοχή σε περιοχή. Η πλειονότητα των εφήβων που ζουν σε μία

ιδιαιτέρως ακριβή περιοχή, ενδιαφέρεται κυρίως για τη μάρκα στα ρούχα και όχι τόσο για το τζιν ή το t - shirt που θα

κεντρίσει τη προσοχή των γύρω τους. Επιπλέον, κάθε νέος νοιάζεται για την εξωτερική του εμφάνιση. Τα κορίτσια

προτιμούν ακριβά αλλά απλά ρούχα, ενώ τα αγόρια φοράνε φαρδιά και χαμηλοκάβαλα τζιν που τους δίνουν

τύπο.Θέλουν να αποπνέουν τη μοναδικότητα καταφεύγοντας όμως, τελικά, σε κοινότυπες επιλογές.

Όλα όσα αναφέρονται παραπάνω μπορεί να αποτυπώνουν μια μικρή ή μεγάλη αλήθεια για το τι πραγματικά

συμβαίνει με αυτό το φοβερό θέμα της μόδας που ανησυχεί όλο και περισσότερους νέους. Ωστόσο το

καταστάλαγμα αυτής της μικρής έρευνας είναι ένα: Δε χρειάζεται να φοράς πανάκριβα ρούχα, για να έχεις στιλ,

πρέπει να έχεις και καλό γούστο για να τα συνδυάσεις.

ΦΩΤΟ

Μαθητική Ποδιά

ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΣΤΟΛΗ

Η μαθητική στολή ή αλλιώς σχολική ποδιά για την Ελλάδα άρχισε να περιορίζεται απο το 1964 και κατέληξε να καταργείται το 1982. Όμως υπάρχουν πολλές χώρες στις οποίες οι μαθητές φορούν ακόμη μαθητικές στολές. Κάποιες από αυτές είναι:
 Αργεντινή
 Βενεζουέλα
 Βραζιλία
  Δανία
 Κούβα
 Νιγηρία 

Υπάρχουν κάποια πλεονεκτήματα αλλά και κάποια μειονεκτήματα όσον αφορά τις μαθητικές στολές.
Από τη μία πλευρά, το να φοράνε οι μαθητές στολές, τους δίνει μια ομοιομορφία, τους κάνει να δείχνουν ότι είναι σύνολο μιας ομάδας και δεν διαμορφώνονται ρατσιστηκές απόψεις και σχόλια για παιδιά που δεν μπορούν να αγοράζουν ακριβά ρούχα. Επιπλέον, φορώντας τις μαθητικές στολές οι μαθητές ίσως νιώθουν πιο υπεύθυνοι σχετικά με το σχολείο.
Απο την άλλη πλευρα όμως, το να σου επιβάλλουν τη θα φορέσεις θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως έλλειψη δημοκρατίας. Ένα ακόμη μειονέκτημα είναι ότι καθώς ο τρόπος ντυσίματος είναι και προσωπική εκφραση του χαρακτήρα του καθενός, αν οι μαθητές δεν έχουν αυτή την επιλογή νιώθουν πιεσμένοι και προσπαθούν να εκφραστούν με πιο ακραίους τρόπους.

Ντοκουμέντο:

Μαθητής στο Πακιστάν αυτοπυρπολήθηκε επειδή δεν είχε σχολική στολή.
Η αδυναμία μιας πάμφτωχης οικογένειας στο Πακιστάν να αγοράσει μια νέα στολή για το σχολείο στον 13χρονο γιο της, αποδειχτεί μοιραία για τον τελευταίο.
Ο μικρός Καμράν Καν ήταν άριστος μαθητής τα τελευταία τέσσερα χρόνια στο σχολείο του και χρειαζόταν μια καινούργια στολή, ωστόσο η οικογένεια του δεν ήταν σε θέση να του την παράσχει. Έτσι ο 13χρονος, όντας σε έντονη συναισθηματική φόρτιση μετά από διαμάχη που είχε με τη μητέρα του, περιλούστηκε με κηροζίνη και αυτοπυρπολήθηκε.
Οι γονείς του συγκέντρωσαν χρήματα από γείτονες και συγχωριανούς και τον πήγαν σε στρατιωτικό νοσοκομείο, που ειδικεύεται σε εγκαύματα. Με πάνω από 50% του σώματος του να είναι καμένο, ο Καμράν Καν πέθανε πέντε μέρες αργότερα.
"Ο αδερφός μου έγινε θύμα της φτώχειας" δήλωσε ο 16χρονος αδερφός του, Σαλίμ ενώ η διευθυντής του ιδιωτικού αγγλόφωνου σχολείου που πήγαινε ο 13χρονος, Ζακίρ Χουσεΐν, επεσήμανε: "Πιστεύαμε ότι μια μέρα θα έφερνε διάκριση για το σχολείο μας. Αυτός είναι ο λόγος που του δίναμε δωρεάν βιβλία και μαθήματα".

Κινέζικα Ρούχα

Μιας και το κόστος παραγωγής τους ειναι εξευτελιστικά χαμηλό, τα κινέζικα ρούχα εισάγωνται στη χώρα μας από την άλλη άκρη του κόσμου και παραμένουν πολυ φθηνα. Όμως  ποιοι παράγωντες συμβάλουν στο τόσο χαμηλό κόστος τους;
α) Το υλικό που χρησιμοποιούν είναι πολύ φθηνό και πολλές φορές χρησιμοποιείται  το δέρμα σκυλιών για να φτιάχτουν τα ρούχα.
β) Το εργατικό δυναμικό ειναι πολυ φθηνό. Υπάρχουν περιπτώσεις που οι εργαζόμενοι πληρώνονται έως και 15 ευρω το μήνα. (συνήθως οι γυναίκες)

Τι σημαίνει όμως ότι ένα ρούχο είναι Κινέζικο;  
Όλοι θεωρούν ότι Κινέζικα είναι ρούχα ανώνυμα, κακής ποιότητας. Παρόλα αυτά υπαρχούν πολλές γνωστές εταιρίες οι οποίες έχουν τις βιομηχανίες τους στην Κίνα. Άρα θα μπορούσαμε να πούμε ότι πλέον όλα σχεδόν τα ρούχα είναι Κινέζικα.
Με αυτόν τον τρόπο μεγάλες εταιρίες εχούν ένα πολύ μικρότερο κόστος παραγωγής, που σημαίνει μεγαλύτερο κέρδος. Δεν θα ήταν καθόλου ασηνήθηστο ένα ρούχο μάρκας να γράφει στην ετικέτα του 'Made In China'. Σε τέτοιες περιπτώσεις όμως το ύφασμα θα είναι καλύτερο ή ίδιο με τα ανώνυμα κινέζικα; Το σίγουρο είναι ότι δεν θα είναι και της καλύτερης ποιότητας.

δεκαετια 1990

 

1990
Μετά την υπερβολή έρχεται η απλότητα. Η σιλουέτα ελευθερώνεται και δεν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο στυλ. Νέοι σχεδιαστές κάνουν την εμφάνιση τους με την Βρετανία να κατέχει τα πρωτεία στην ανάδειξη δημιουργικών ανθρώπων.  Ο John Galliano, ο Alexander McQueen και η Stella McCartney είναι το νέο αίμα. Ο Tom Ford αναλαμβάνει τον οίκο Gucci και τον απογειώνει, ενώ οι οίκοι Prada, D&G, Blumarine καθιερώνονται στο στερέωμα της μόδας. Η Kate Moss είναι αναμφισβήτητα το πρόσωπο της δεκαετίας. Ενσωματώνει την απλότητα, την ιδιαιτερότητα, τη μοναδικότητα και γίνεται μούσα πολλών σχεδιαστών, τραγουδιστών, ζωγράφων. Επειδή η μόδα έχει πολλά πρόσωπα και πολλές επιλογές , η μοναδικότητα και η προσωπικότητα είναι αυτά που χαρακτηρίζουν το στυλ του καθενός. Περιοδικά όπως The Face, Dazed&Confused, I-D, Ten, Another Magazine, Wallpaper εναλλάσσουν στιλ και φτιάχνουν μόδα. Την ίδια περίοδο μια Ελληνίδα, η Σοφία Κοκοσαλάκη, παίρνει διθυραμβικές κριτικές για τις συλλογές της με χρώμα και άρωμα από Ελλάδα. Τα περιοδικά μόδας αυξάνονται και εμφανίζονται και οι πρώτες εκπομπές μόδας στη τηλεόραση, που όμως δε θα κρατήσουν για πολύ.

ΑΞΕΣΟΥΑΡ
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα gadget  της νέας τεχνολογίας είναι τα νέα αξεσουάρ. Επίσης διάσημες σταρ του εξωτερικού κάνουν μόδα αντικείμενα και ρούχα που φορούν χωρίς να είναι διαχρονικά, καθώς αλλάζουν πολύ γρήγορα.

ΟΜΟΡΦΙΑ

ΜΑΚΙΓΙΑΖ Έχει επιρροές από πολλές δεκαετίες. Κάθε γυναίκα προσαρμόζει το make-up ανάλογα με τις ανάγκες και την προσωπικότητα της. Τα καλλυντικά από οίκους μόδας είναι πλέον γεγονός.

ΜΑΛΛΙΑ Κοντά ή μακριά, όλα τα στιλ μαλλιών είναι στη μόδα.

ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ
John Galliano, Prada, Molinari, Gucci, D&G, Martin Margiela, Alber Elbaz, Helmut Lang, Raf Simons, Martine Sitbon, Bernhard Wilhelm, Ann Demeulemeester, Nicolas Ghesquière, Jil Sander, Junya Watanabe, Alexander McQueen, Stella Mccartney, Tom Ford, Marc Jacobs, Michael Kors, Sophia Kokosalaki, Yiorgos Eleftheriadis, Deux Hommes, Haris & Angelos.

ΕΙΔΩΛΑ
Sharon Stone, Kate Moss, Uma Thurman, Jennifer Aniston, Pamela Anderson, Liz Hurley, Stella Tenant, Madonna, Spice Girls, Princess Diana, Britney Spears, Winona Ryder, Julia Roberts, Meg Ryan, Δέσποινα Βανδή και Μάρα Δεσύπρη.

MODA 2012

δεκαετια 1920 δεκαετια 1930

1920
Μετά τη λήξη του A’ παγκοσμίου πολέμου οι γυναίκες αρχίζουν να γίνονται ανεξάρτητες. Είναι η περίοδος των αποκαλούμενων φλάπερ κοριτσιών (flappergirls) που ζουν έντονα και προκλητικά. Οι γυναίκες καπνίζουν, αποκτούν σεξουαλική ελευθερία και πλέον μπορούν να ψηφίσουν. Διαβάζουν περιοδικά όπως Vogue, The Queen, Gazette και Harper’s. Ο κορσές καταργείται δίνοντας ακόμα περισσότερη ελευθερία και τα ρούχα αποκτούν φαρδιές γραμμές, ενώ για πρώτη φορά τα πόδια αποκαλύπτονται.  Τα πλεκτά μαγιό είναι πλέον αποδεκτή περιβολή για την παραλία και καθιερώνονται από την Αυστραλέζα κολυμβήτρια Anette Kellerman. Το 1921 η Chanel λανσάρει το περίφημο Chanel No 5. Η σιλουέτα είναι φαρδιά με ζώνη στη μέση. Το 1925 η γραμμή ανεβαίνει μέχρι το γόνατο και για πρώτη φορά μετά από δύο χρόνια πάνω από το γόνατο. Τα φορέματα είναι κεντημένα, έχουν κρόσσια και συνήθως τα υφάσματα είναι αέρινα και διαφανή. Τα παλτό είναι βαριά και φοριούνται γύρω από το σώμα σαν κιμονό. Αμάνικες μπλούζες, βαθιά ντεκολτέ, αλλά και τα πρώτα πουλόβερ. Οι φούστες έχουν πιέτες και είναι διακοσμημένες με φιόγκους, λουλούδια και χάντρες και αργότερα με γεωμετρικά σχέδια.

ΑΞΕΣΟΥΑΡΗ γούνα αποτελεί αγαπημένο αξεσουάρ, ενώ ο Benito γίνεται γνωστός για τις όμορφες γούνες του από ερμίνα σε σχήμα σωλήνα. Τα καλσόν είναι από μετάξι σε τόνους του δέρματος. Τα παπούτσια είναι άνετα για να εξυπηρετούν στο χορό και τα χαρακτηρίζει μια μπαρέτα στο ύψος του αστραγάλου. Οι ταμπακιέρες και οι μακριές πίπες χρησιμοποιούνται ευρέως. Οι πέρλες είναι το αγαπημένο κόσμημα, ενώ τα καπέλα (κλος) εφαρμόζουν τέλεια στο κεφάλι, κατεβαίνουν μέχρι το ύψος των φρυδιών, αναδεικνύοντας τα κοντά κουρέματα.

ΟΜΟΡΦΙΑ

ΜΑΚΙΓΙΑΖ Τα μάτια είναι πολύ τονισμένα, σχεδόν μουτζουρωμένα από σκούρες γκρι και μαύρες σκιές στο επάνω και στο κάτω βλέφαρο. Τα χείλη είναι σκούρα σε τόνους μπορντό και βυσσινί.

ΜΑΛΛΙΑ Το κοντό μαλλί, γνωστό και ως «a la garçonne», έχει αφέλειες ,άλλες φορές είναι ίσιο και άλλες κυματιστό.

ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ

COCO CHANELΑπό απλή σχεδιάστρια καπέλων γίνεται ιέρεια του στιλ και απογειώνει τη γυναικεία κομψότητα. Η καμέλια -το αγαπημένο της λουλούδι- και οι λατρεμένες της πέρλες αποτελούν πια σύμβολα της μόδας. Η Chanel δημιουργεί το ταγιέρ αλλά και το γνωστό «little black dress»: ένα απλό μικρό φόρεμα που το φάρδος του φτάνει μέχρι το γόνατο με στρογγυλή λαιμόκοψη και μακριά μανίκια χωρίς μανσέτες.Η αίσθηση ελευθερίας και η πρακτικότητα που αποπνέουν τα ρούχα της την κάνουν αγαπητή στις γυναίκες της δεκαετίας, αλλά την καθιερώνουν επίσης ως μια από τις σχεδιάστριες που σφράγισαν τον κόσμο της μόδας.

Άλλοι σχεδιαστές που επηρέασαν τη δεκαετία είναι:
SONIA DELAUNEY, JEAN PATOU, MADELEINE VIONNET.

ΕΙΔΩΛΑ
Anita Loos, Clara Bow, Louise Brooks, Marion Morehouse, Josephine Baker, Kiki de Montparnasse, Nancy Cunard, Coco Chanel. 



1930
Η μόδα συναντά τον κινηματογράφο και το Χόλυγουντ δημιουργεί σύμβολα κομψότητας, καθώς οι γυναίκες θέλουν να είναι διαρκώς λαμπερές, όπως οι αγαπημένες τους πρωταγωνίστριες. Η σιλουέτα είναι λεπτή και ψιλή με τονισμένη μέση και έντονους ώμους. Τα φορέματα είναι λοξά κομμένα (το λεγόμενο bias-cut), καλύπτουν τις γάμπες αλλά αφήνουν όλη την πλάτη έξω. Καπέλα και γάντια γίνονται απαραίτητα στοιχεία της γυναικείας γκαρνταρόμπας. Τα παντελόνια και τα σορτς γίνονται αποδεκτά ως ενδύματα παραλίας αλλά και άνεσης. Το 1933 ο οίκος Hermès λανσάρει το πρώτο του μεταξωτό μαντήλι γράφοντας τη δική του ιστορία. Το μαύρισμα γίνεται μανία, τα μονοκόμματα μαγιό με βαθιά ανοιχτή πλάτη συναρπάζουν, ενώ τα γυαλιά ηλίου είναι το απόλυτο αξεσουάρ. Το λευκό χρώμα και το σατέν κυριαρχούν.

LOOKS
Μακριά φορέματα κομμένα στο λοξό, εξώπλατα που καταλήγουνε σε ουρά ή σε τετράγωνες πιέτες. Η λαιμόκοψη είναι άλλοτε ντραπέ, άλλοτε βαθύ V και άλλες φορές καταλήγει σε φιόγκο. Τα σακάκια χαρακτηρίζονται από τετράγωνες γραμμές και λεπτομέρεια στους γιακάδες. Τα ταγιέρ αποτελούνται κυρίως από σακάκια που τονίζουν τη μέση και μακριές φούστες εφαρμοστές στους γοφούς. Τα παλτό έχουν γούνινους γιακάδες , ενώ η καμπαρντίνα αναβιώνει. Οι μπλούζες έχουν φραμπαλάδες και τα μανίκια είναι φουσκωτά. Τα πουλόβερ είναι στενά και έχουν prints εμπνευσμένα από τη γραφιστική και την ArtDeco. Τα παντελόνια είναι φαρδιά με κουμπιά στο πλάι, ενώ τα σορτς συνδυάζονται με λευκά σοσόνια.

ΑΞΕΣΟΥΑΡ
Τσάντες φάκελοι ή μικρά πουγκιά, γούνινες εσάρπες και ετόλ από ζώα. Καπέλα κλος, μπερέ και καπέλα με μεγάλο γείσο αλλά και τουρμπάνι. Γάντια, μικρά στρογγυλά γυαλιά ηλίου, καρφίτσες και αληθινά κοσμήματα που συνδυάζονται με ψεύτικα. Μυτερές γόβες, μπαλαρίνες, πέδιλα και οι πρώτες πλατφόρμες.

ΟΜΟΡΦΙΑ

ΜΑΚΙΓΙΑΖ Βγαλμένα έντονα φρύδια, ψεύτικες βλεφαρίδες και κόκκινα νύχια. Η Revlon και η Germaine Monteil λανσάρουν τα πρώτα καλλυντικά.

ΜΑΛΛΙΑ Ξανθό πλατινέ, πολύ κοντές αφέλειες και κυματιστά μαλλιά.

ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ

ELSA SCHIAPARELLIΟι κολεξιόν της σηματοδότησαν τη δεκαετία. Εκκεντρική και αστείρευτα δημιουργική εμπνέεται από το σουρεαλισμό και τον κυβισμό. Ο Salvador Dali είναι φίλος της και μαζί δημιουργούν το διάσημο φόρεμα με τον αστακό. Τα καπέλα της έχουν σχήμα παπουτσιών και τα κουμπιά σχήμα ζώων. Αγαπημένο της χρώμα το ροζ-μωβ, το αποκαλούμενο shocking που γίνεται και ομώνυμο άρωμα. Άλλοι σχεδιαστές που επηρέασαν τη δεκαετία είναι: NINA RICCI, ALIX GRÈS, MAGGY ROUFF, MARCEL ROCHAS, MAINBOCHER, MOLYNEYX

ΕΙΔΩΛΑ
Greta Garbo, Marlene Dietrich, Mae West, Constance Bennet, Joan Crawford, Wallis Simpson, Vivien Leigh, Ginger Rogers, Jean Harlow, Amelia Earhart, Leni Riefenstahl, Bette Davis, Dolores Del Rio.

δεκαετια 1950 δεκαετια 1960

1950
Ίσως η πιο κολακευτική δεκαετία για τη γυναίκα. Οι γραμμές ακολουθούν το κορμί τονίζοντας τα ωραιότερα σημεία του σώματος, το στήθος, τη μέση και την περιφέρεια. Πέρα από τις haute couture δημιουργίες το καθημερινό ρούχο γίνεται όλο και πιο εύκολο και πρακτικό. Το μάκρος ξεκινάει κάτω από το γόνατο και καταλήγει στη μέση της γάμπας. Τα χρώματα είναι παστέλ, ασπρόμαυρο, πουά αλλά και εμπριμέ με λουλούδια. Το 1957 η μόδα υιοθετεί τη γραμμή «σάκος» την οποία λανσάρει ο Yves Saint Laurent που δουλεύει για το Dior. Οι ώμοι είναι χαλαροί, κυριαρχεί η λαιμόκοψη bateau και συνδυάζεται με περίεργα γεωμετρικά καπέλα. Το 1958 η γραμμή πάλι αλλάζει και η σιλουέτα γίνεται τραπέζιο. Τα μανίκια είναι τρία τέταρτα και οι ώμοι φαρδαίνουν. Το τακούνι στιλέτο καθιερώνεται και ο Dupont ανακαλύπτει τη λύκρα κάνοντας επανάσταση στο γυναικείο εσώρουχο. Το φουρό φοριέται πάντα κάτω από φορέματα και τις φούστες δίνοντας όγκο. Στην Ελλάδα ο Ντίμης Κρίτσας ανοίγει το ατελιέ του δίνοντας μια νότα γαλλικής φινέτσας (είχε μαθητεύσει μόδα στο Παρίσι). Τον ακολουθούν ο Γιάννης Τσοπανέλλης ενώ κάνει την εμφάνιση του και ο Φιλήμονας.

LOOKS
Φορέματα σε γραμμή Α, στράπλες για βραδινές εμφανίσεις, κλος φούστες, αμάνικα πουλόβερ που συνδυάζονται με ζακετάκια στο ίδιο χρώμα. Φορέματα με κόψιμο πουκαμίσου, παλτό που τονίζουν τη μέση με ζώνες και βερμούδες.

ΑΞΕΣΟΥΑΡ
Μεγάλες τσάντες ή μικρές κομψές, μαντήλια στο κεφάλι, πέρλες που αγκαλιάζουν το λαιμό και γυαλιά πεταλούδα. Απαραίτητα τα γάντια, τα οποία ταιριάζουν αυστηρά με το παπούτσι, τη τσάντα και το φόρεμα/ταγιέρ. Ζώνες που τονίζουν τη μέση. Κομψά πέδιλα ή λεπτά μυτερά με τακούνια. Βελούδινα καπέλα με ή  χωρίς βέλος.

ΟΜΟΡΦΙΑ

ΜΑΚΙΓΙΑΖ Τονισμένα φρύδια σε γραμμή τόξου, eye-liner και μάσκαρα. Τα χείλη βάφονται σε αποχρώσεις κόκκινου και πορτοκαλί. Η βάση για το πρόσωπο είναι σε φυσικό τόνο και το ρουζ πολύ απαλό. Μωβ μάσκαρα, μπλε eye-liner και μπλε του πάγου/ασημί σκιά ή μάσκαρα στο χρώμα χαλκού με απαλή πράσινη σκιά ήταν μερικοί από τους συνδυασμούς που επικρατούσαν.

ΜΑΛΛΙΑ Οι γυναίκες βάφουν τα μαλλιά τους, το ξανθό επικρατεί. Περιποιημένα μαλλιά σε vague ή σε κότσους μπανάνα ή μικρά σινιόν στην κορυφή του κεφαλιού.

ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ
Hubert de Givenchy, Louis Féraud, Valentino, Ντίμης Κρίτσας, Φιλήμονας.

ΕΙΔΩΛΑ
Liz Taylor, Marilyn Monroe, Sophia Loren, Gina Lollobrigida, Anita Ekberg, Grace Kelly, Brigitte Bardot, Evita, Audrey Hepburn, Kim Novak, Natalie Wood, Έλλη Λαμπέτη, Μελίνα Μερκούρη.

1960
Η μόδα ανανεώνεται και εμφανίζονται νέοι σχεδιαστές που θέλουν να κάνουν τη δική τους επανάσταση. Η ροκ μουσική, τα ναρκωτικά και η σεξουαλική απελευθέρωση κάνει τη μόδα εκκεντρική. Η Mary Quant αλλά και ο André Courrèges κοντράρονται για την ανακάλυψη του μίνι. Το μίνι πάντως είναι γεγονός και αποτελεί σύμβολο της δεκαετίας. Ο Yves Saint Laurent λανσάρει το look Mondrianε εμπνευσμένος από τους γεωμετρικούς πίνακες του Ολλανδού ζωγράφου. Ο Courrèges κάνει πραγματική επανάσταση με τα διαστημικά του σύνολα από πλαστικό, πιστά στον ενθουσιασμό της εποχής με τις κοσμοναυτικές αποστολές στη σελήνη. Ο Paco Rabanne παρουσιάζει ρούχα από μέταλλο, ανοίγοντας νέους δρόμους στην κατασκευή των ρούχων. Τα μικροσκοπικά μπικίνι λατρεύονται τόσο από άντρες όσο και από γυναίκες. Μοντέλα όπως η Twiggy και η Βερούσκα αποτελούν πρότυπα ομορφιάς. Στην Ελλάδα ο Γιάννης Βούρος, ο δημιουργός των μοναδικών τουαλετών του ελληνικού κινηματογράφου ανοίγει το πρώτο του ατελιέ, ενώ ο Γιάννης Τσεκλένης με τα ψυχεδελικά του prints κάνει επιτυχία και εκτός των ελληνικών συνόρων. Η Ελίζαμπεθ από την Ολλανδία και η Βανέσσα είναι η ελληνική απάντηση στα μοντέλα του εξωτερικού, αφού μονοπωλούν τις πασαρέλες και τα showrooms. Ήδη αρχίζει να δημιουργείται ένα θετικό κλίμα στην ελληνική μόδα, οι σχεδιαστές γίνονται πιο οικείοι στο ελληνικό κοινό και βάζουν τα θεμέλια για την άνθηση που πρόκειται να ακολουθήσει.

LOOKS
Μίνι φορέματα, μίνι φούστες, ζιβάγκο, μικρά εφαρμοστά πουλόβερ. Στενά παντελόνια, κάπρι παντελόνια, καυτά σορτς, jupe-culottes. Ταγιέρ τύπου Jackie Kennedy, βελούδινα σακάκια και παλτό μέχρι το γόνατο.

ΑΞΕΣΟΥΑΡ
Χρωματιστά καλσόν και κάλτσες μέχρι το γόνατο. Τεράστια γυαλιά ηλίου, μπερέδες και κασκέτα, πλαστικά κοσμήματα, μαντήλια. Φλατ μπαλαρίνες, πλαστικές μπότες μέχρι το γόνατο, σανδάλια.

ΟΜΟΡΦΙΑ

ΜΑΚΙΓΙΑΖ Το μακιγιάζ είναι έντονο με ψεύτικες τεράστιες βλεφαρίδες και μάσκαρα, ενώ οι σκιές είναι χρωματιστές (γαλάζιο, πράσινο, μωβ). Τα χείλη είναι απαλά σε αποχρώσεις ροδακινί και ροζ-περλέ.

ΜΑΛΛΙΑ Τα μαλλιά είναι είτε κοντά, είτε πολύ μακριά. Ο Vidal Sassoon λανσάρει μια νέα μορφή του bob με όγκο και συμμετρία.

ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ
Mary Quant, Yves Saint Laurent, Paco Rabanne, Emanuel Ungaro, Karl Lagerfeld, Marc Bohan, Guy Laroche, Sonia Rykiel, André Courrèges, Γιάννης Τσεκλένης, Χρήστος Μαϊλης, Γιάννης Γαλάτης, Γιάννης Τσοπανέλης, Γιάννης Βούρος.

ΕΙΔΩΛΑ
Jane Fonda, Twiggy, Julie Christie, Françoise Hardy, Jean Seberg, Nancy Sinatra, Mia Farrow, Edie Sedgwick, Diana Rigg, Brigitte Bardot, Jacqueline Kennedy, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Νόρα Βαλσάμη, Ζωή Λάσκαρη.

δεκαετια 1980

1980
Η δεκαετία της υπερβολής. Οι ώμοι φαρδαίνουν, οι βάτες κυριαρχούν και η σειρά «Δυναστεία» κάνει την Alexis Colby πρότυπο μόδας. Η γυμναστική γίνεται μόδα και το αθλητικό look βγαίνει και εκτός γυμναστηρίου. Το τζιν αποκτά υπογραφή και τα logos κυριαρχούν παντού. Είναι η εποχή των super - models και του καταναλωτισμού. Η γυναίκα κυνηγάει την καριέρα και γίνεται οικονομικά ανεξάρτητη. Ο Lacroix φέρνει το μπαρόκ, ο Alaia με τα πλεκτά του αγκαλιάζει το γυναικείο σώμα τονίζοντας τα κατάλληλα σημεία του, η Donna Karan χρησιμοποιεί το στρετς στα καλσόν και στα πουκάμισα body διευκολύνοντας την εργαζόμενη γυναίκα, ενώ οι Manolo Blahnik και Christian Louboutin καθιερώνονται στο χώρο του υποδήματος. Στην Ελλάδα υπάρχει έκρηξη στα περιοδικά μόδας, με το ΚΛΙΚ, DIVA αλλά και το πρώτο αντρικό περιοδικό το ΜΕΝ. Η Λάουρα Ντε Νίγκρις αναλαμβάνει τη Γυναίκα και αναδεικνύει νέα δημιουργικά ταλέντα στο styling και τη φωτογραφία.

LOOKS
Φούστες τύπου lambada, τουτού, μίνι φούστες, κολάν, τεράστια φαρδιά t-shirts, ξεβαμμένα τζιν, σκισμένα τζιν, μπουφάν τζιν, κοντά jackets, βάτες, φαρδιά τεράστια μπουφάν, τοπ από δίχτυ, τοπ και φορέματα με τον ένα ώμο έξω, φαρδιές παντελόνες, αθλητικές φόρμες και αθλητικά κορμάκια. Φούστες balloon, τεράστια μανίκια αλλά και μανίκια νυχτερίδα. ΑΞΕΣΟΥΑΡ
Γκέτες, γάντια με κομμένα δάχτυλα, γάντια από δαντέλα, φιόγκοι στα μαλλιά, στέκες, πολύχρωμα γυαλιά, κονκάρδες, τεράστιες ζώνες, πλαστικά βραχιόλια, μακριά κολιέ, χρωματιστά καλσόν. Αγαπημένα παπούτσια είναι τα αθλητικά εταιρειών όπως η Reebok, Nike, L.A Gear και Keds.

ΟΜΟΡΦΙΑ

ΜΑΚΙΓΙΑΖ Τα φρύδια είναι φυσικά και παχιά. Το πρόσωπο φαίνεται φρέσκο και υγιές με ρουζ , αλλά και πούδρα που δίνει την εντύπωση του ηλιοκαμένου δέρματος. Τα χείλη βάφονται σε έντονο κόκκινο, ενώ οι σκιές παίζουν από γήινους τόνους σε έντονα χρώματα.

ΜΑΛΛΙΑ Τα μαλλιά έχουν όγκο, οι φράντζες κρύβουν το πρόσωπο, ενώ η χρήση λακ και τζελ γίνεται καθημερινή συνήθεια.

ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ
Vivienne Westwood, Jean Paul Gaultier, Moschino, Katherine Hamnet, Christian Lacroix, Azzedine Alaia, Romeo Gigli, Rei Kawakubo, Issey Miyake, Yohji Yamamoto, Donna Karan, Gianni Versace, Norma Kamali, Giorgio Armani, Gianfranco Ferré, Calvin Klein, Βασίλειος Κωστέτσος, Νικόλας Μαυρόπουλος, Τίμης Παρίσης.

ΕΙΔΩΛΑ
Madonna, Cyndi Lauper, Kim Wilde, Grace Jones, Brooke Shields, Molly Ringwald, Nina Hagen, Jennifer Beals, Siouxsie Sioux, Dynasty, Dallas, Iman, Naomi Campbell, Cindy Crawford, Linda Evangelista, Christy Turlington, Stephanie Seymour, Tatjana Patitz, Helena Christensen, Cindy Serman, Meryl Streep, Paula Abdul, Ivana Trump, Άννα Βίσση,  Βάνα Μπάρμπα.

Διαβάστε περισσότερα: Η μόδα στα 80s | Μόδα ανά Δεκαετία | Ιστορία Μόδας | Fashionpedia | Stylewatch http://www.stylewatch.gr/default.asp?pid=76&decade=8#ixzz29PeqQAUa

Πληροφοριες για τους EMO

Μόδα και χαρακτηριστικά

Στα μέσα της δεκαετίας του 2000, το Ίμο έγινε στυλ ζωής. Συνήθως, οι Ίμο, ταυτίζονται με την έννοια της εφηβικής αυτοκαταστροφής: μελοδραματικοί στίχοι, βόλτες σε νεκροταφεία, κομμένες φλέβες, βλέμματα προσηλωμένα στο κενό και χαρακωμένα χέρια. Οι Ίμο έχουν ίσια, ξασμένα μαύρα μαλλιά με μία φράντζα στο πλάι που καλύπτει το ένα ή και τα δύο μάτια, επειδή μισούν την ζωή και, όπως λένε, την βλέπουν με μισό μάτι'. Αγόρια και κορίτσια,φοράνε κολλητά τζιν, κολλητές μπλούζες που γράφουν συνήθως ονόματα διάφορων ροκ συγκροτημάτων, διάστικτες (με καρφιά ή ανάλογα αντικείμενα) ζώνες, σκέιτ παπούτσια. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της ραγδαίας διάδοσης του Ίμο στιλ πολλές εταιρίες ενδυμάτων και αξεσουάρ εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός λανσάροντας - συνήθως μέσω του Διαδικτύου - μια καθολική γκάμα ρούχων που απευθύνονται στους Ίμο
O όρος emo (Ίμο) (προφέρεται /ˈiːmoʊ/)(προέρχεται απο τη λέξη emotional=συναισθηματικός) αναφέρεται σε ένα ύφος παρακλάδι του πανκ που περιγράφει διάφορες παραλλαγές της μουσικής με κοινές ρίζες. Στα μέσα της δεκαετίας του '80 περιέγραφε μία υποκατηγορία του σκληροπυρηνικού πανκ που δημιουργήθηκε στη μουσική σκηνή της Ουάσιγκτον. Τα τελευταία χρόνια, ο όρος emocore, συντομογραφία του «emotional hardcore», χρησιμοποιήθηκε επίσης για να περιγράψει τις συναισθηματικές παραστάσεις συγκροτημάτων στη σκηνή της Ουάσιγκτον και μερικές από τις περιφερειακές σκηνές όπως τα γκρουπ Rites of Spring, Embrance, One Last Wish, Beefeater, Gray Matter, Fire Party και το Moss Icon. Ο όρος "emotive hardcore" περιλήφθηκε στο λεξικό για να περιγράψει την περίοδο. Συγκροτήματα όπως τα Sunny Day Real Estate και Texas Is The Reason είχαν ένα πιο ανεξάρτητο ροκ ύφος του Ίμο, πιο μελωδικό και λιγότερο χαοτικό. Η αποκαλούμενη indie emo σκηνή επέζησε μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '90, καθώς πολλά από τα γκρουπ είτε εγκατέλειψαν είτε μετατοπίστηκαν σε επικρατούσες μορφές. Καθώς τα υπόλοιπα indie Ίμο γκρουπ εισχώρησαν στο κυρίαρχο μουσικό ρεύμα, νεότερα γκρουπ άρχισαν να μιμούνται το ύφος που επικρατούσε. Κατά συνέπεια, ο όρος "Ίμο" εξελίχθηκε σε έναν αόριστο προσδιορισμό, χωρίς να περιγράφει ένα συγκεκριμένο μουσικό ύφος.

σχολική ποδιά

 

Στενος κορσες